Bida Ka! (Abante)

BIDA KA!: Saludo sa #Fallen44

Batay sa ulat, napatay na ng elemento ng SAF si Marwan bago nila nakasagupa ang mga elemento ng Bangsamoro Islamic Freedom Fighters (BIFF) at Moro Islamic Liberation Front (MILF).

Sa paghupa ng bakbakan, isang mapait na tanawin ang tumambad sa lahat. Nabuwal ang ating mga bayani na ibinuwis ang kanilang buhay para mapanatiling ligtas ang ating bansa laban sa gaya ni Marwan.

Ang kanilang ginawa ay higit pa sa kabayanihan.

Isinakripisyo nila ang kanilang buhay para sa kaligtasan ng bansa at ng mundo, upang tayo’y mabuhay ng tahimik at malayo sa banta ng terorismo.

Sa Fallen 44, maraming salamat sa inyong sakripisyo, kagitingan at katapangan. Mas ligtas ang Pilipinas sa ginawa niyong kabayanihan.

***

Sa gitna naman ng sisihan at turuan kung sino ang may kasalanan sa sinasabing mis-encounter, huwag sanang maisantabi ang paghahabol sa hustisya para sa ating mga nasa­wing bayani.

Hindi dapat humantong sa wala ang pagkamatay ng ating mga bayani. Dapat managot sa batas ang gumawa nito. Dapat mabigyan ng katarungan ang kanilang pagkamatay para na rin sa kanilang mga naulila.

Kaya panawagan natin sa pamahalaan at MILF, magsagawa ng totohanang imbestigasyon ukol sa pinag-ugatan ng nangyari.

Malaki rin ang gagampanang papel ng MILF upang makamit ang hustisya. Mas mabilis itong maaabot kung kusa nilang isusuko ang mga tauhan na sangkot sa pagpatay.

Makatutulong na sila sa pagbibigay ng hustisya, makikita rin na handa silang makiisa sa hangarin ng pamahalaan na magkaroon ng pangmatagalang kapayapaan sa Mindanao.

***

Sa nangyaring bakbakan, nalagay sa alanganin ang usapang pangkapayapaan sa panig ng pamahalaan at MILF.

Mukhang maaantala rin ang pagpasa ng Bangsamoro Basic Law (BBL) na magbibigay-daan sa pangmatagalang kapayapaan sa Mindanao kasunod ng pag-atras ng suporta ng ilan sa kapwa ko senador.

Huwag tayong magpadalus-dalos at pakawalan na lang ang BBL. Malayo na ang narating ng usapang pangkapayapaan sa pagitan ng pamahalaan at MILF para basta na lang isuko.

Hindi dapat maantala ang hangarin nating magkaroon ng kapayapaan dahil sa nangyaring trahedya. Ang BBL ang pinakamalaking tsansa natin para magkaroon ng pangmatagalang kapayapaan sa Mindanao.

Kapayapaan ng buong bansa ang nasa puso’t isip ng Fallen 44 nang sumuong sila sa Maguindanao noong Linggo ng gabi.

Masasayang lang ang ginawa nilang sakripisyo kung hahayaan nating mauwi sa wala ang BBL. Ito ang susi sa pangmatagalang kapayapaan at pag-unlad ng Mindanao.

***

Nakikiramay tayo sa mga pamilya ng 44 na PNP-SAF na nagbuwis ng buhay para sa kapayapaan. Sa mga gustong tumulong sa kanila, maaaring mag-donate sa DSWD-Landbank Account, “DSWD-Armed Conflict Mamasapano, Maguindanao,” LBP Current Account No. 3122-1026-28 o sa PNP-Landbank Account, “PNP Special Assistance Fund,” LBP Current Account No. 1862-1027-77.

 

First Published on Abante Online

BIDA KA!: Trabaho muna sa 2015

Kasabay nito, asahan na rin ang mas matindi pang batikusan, iringan at siraan sa pagitan ng mga posibleng magsabong sa darating na eleksyon.

Abangan na rin na magi­ging mas mainit na palitan ng akusasyon at kung anu-anong black propaganda ang lalabas laban sa mga kandidato.

Ngunit ang nangyayaring kaguluhang ito sa pulitika ay walang maitutulong upang tugunan ang mga pangunahing pangangailangan ng taumbayan, gaya ng trabaho at kabuha­yan para sa mga pamilyang Pilipino.

Maswerte tayo dahil habang hindi pa tayo tatakbo sa 2016, mas makatutuon tayo sa pagpapasa ng mga panukalang makalilikha ng mga trabaho at kabuhayan, at makakabawas sa kahirapan.

Kaya, mga Bida, sa unang semestre ng taon, bibigyang pokus ng ating opisina ang mga sumusunod na panukalang nais makaangat sa estado ng buhay ng karamihan sa ating mga Pilipino: ang Youth Entrepreneurship Bill, Microfinance NGO Act at ang Poverty Reduction through Social Enterprise Bill.

***

Kumbinsido tayo na hindi aarangkada ang tunay na pag-asenso kung hindi matutugunan ang problema ng youth unemployment kaya inihain natin ang Youth Entrepreneurship Bill.

Sa tala ng Department of Labor and Employment (DOLE), sa 2.92 milyong Pilipino na walang trabaho, mahigit 50 porsiyento ay kabataan.

Sa panukalang ito, bubuo ang DepEd, CHED, TESDA at iba pang private institutions ng entrepreneurship at financial literacy modules para sa basic education, tertiary at alternative learning education.

Maglalaan din ang pamahalaan ng pondo para tulungan ang mga kabataan na makapagsimula ng negosyo.

***

Isa pang panukala na nakatakdang talakayin ay ang Microfinance NGO Act, na layong mapalakas ang mga microfinance NGOs na tumutulong sa maliliit na negosyo.

Pakay ng panukala na tulungan ang mahihirap na makakuha ng dagdag na kapital at iba pang serbisyo upang sila’y makapagpatayo ng sariling kabuhayan.

Bibigyan naman ang microfinance NGOs ng karampatang suporta bilang kapalit sa tulong nila sa maliliit na negosyo.

***

Ang panghuli nating panukala para maibsan ang kahirapan ay ang Poverty Reduction through Social Enterprise ­(PRESENT) Bill na layong tumulong sa pagbaba ng 16.6 na porsi­yento ng kahirapan sa bansa pagdating ng 2016.

Ang social enterprise (SE) ay isang organisasyon na may misyong tumulong sa mahihirap na komunidad gamit ang pagnenegosyo at hindi lamang sa donasyon o charity.

Tumutulong ang mga negosyo sa mahihirap na kumita rin sila sa pagkakaroon ng sarili nilang maliliit na negosyo.

Mahalagang maisulong natin ang mga negosyong magbibigay sa mahihirap ng tuluy-tuloy na kabuhayan na tutugon sa pangangailangan at makakapag-angat sa kanilang ­kala­­ga­yan.

***

Ito ay malaking hamon sa ating lahat. Sa gitna ng ingay at bangayang pampulitika, iniimbitahan ko kayo na samahan ako sa pagsulong sa mga panukalang ito na makatutulong sa pagbura sa kahirapan sa lipunan.

Nais nating maisabatas ang mga ito bago mag-eleksyon upang magkaroon pa ng mas maraming pagkakataong umasenso ang bawat pamilyang Pilipino.

Sa tulong ng trabaho, kabuhayan at karampatang suporta para sa lahat, tiwala akong walang maiiwan tungo sa kaunlaran.

 

First Published on Abante Online

BIDA KA!: Pagpupugay kay Kristel

Nagtapos si Kristel ng high school sa St. Bridget School noong 2004 at nakumpleto ang Bachelor of Science in Psychology degree sa Adamson University noong 2008.

Pumasok siya sa ilang kumpanya para maging human resources officer at naging immigration analyst kamakailan.

Sa kabila ng kanyang trabaho, hindi pa rin nawala kay Kristel ang puso para tumulong sa kapwa. Naglaan siya ng oras para maging civil service volunteer sa Bohol kung saan tinutukan niya ang mga isyu ng kabataan at kalikasan.

Kaya nang magkaroon ng pagkakataon para sumama sa Catholic Relief Services (CRS) – isang sangay ng organi­sasyon ng mga obispo sa Estados Unidos na nakatutok sa international relief – agad itong tinanggap ni Kristel.

***

Mga Bida, kung maaalala ninyo, naikuwento na natin ang CRS na siyang tumutulong sa mga magsasaka ng Nueva Ecija sa Farmer Entrepreneurship Program ng Jollibee.

Inorganisa ng CRS ang mga magsasaka sa komunidad, tinu­ruan ng modernong pagsasaka at pagnenegosyo upang maging supplier ng sibuyas para sa nasabing fast food chain.

***

Nagsimula si Kristel sa CRS noong Agosto 2014 bilang monitoring at evaluation assistant sa Salcedo, Samar.

Tungkulin niyang bantayan ang mga rehabilitation program na inilaan para sa mga biktima ng bagyong Yolanda sa nasabing lugar.

Sa kanyang panahon sa Eastern Samar, tinutukan niya ang mga programang pabahay para sa 4,000 pamilya at pangkabuhayan para sa 2,500 pamilya.

Sa kabila ng mabigat na tungkulin sa Salcedo, nagpursige pa rin si Kristel na mag-volunteer sa paghahanda sa pagdating ng Santo Papa sa Leyte.

Kahit malayo pa ang biyahe at sa kabila ng banta ng bagyong Amang, itinuloy ni Kristel ang pagpunta sa Tacloban para maging bahagi ng paghahanda para sa Santo Papa at makasama rin ang mga biktima ng bagyong Yolanda.

***

Pagkatapos ng misa ng Santo Papa, nangyari ang hindi ina­asahan. Bumigay ang isang scaffolding doon sa misa at nahulugan si Kristel, na siyang ikinamatay nito.

Ayon sa ilang miyembro ng CRS, kilala si Kristel bilang masayahin at energetic na volunteer.

Handa rin daw siyang tumulong sa anumang bagay sa kanilang trabaho sa Visayas, kahit ito’y labas na sa kanyang tungkulin.

Nawala man si Kristel sa mundo, magsilbi sanang inspirasyon ang kanyang buhay para sa kabataan at lahat ng Pilipino na handang mag-alay ng kanilang oras at talento para sa pagpapaunlad ng mga komunidad at ng buong bansa.

 

First Published on Abante Online

BIDA KA!: Ang pagmamahal ni Pope Francis

Kilala si Jorge Mario Bergoglio sa kanyang simpleng pamumuhay at pagiging makatao at makamahirap.

Sumasakay lamang siya ng bus at ‘di gumagamit ng mamahaling sasakyan sa pang-araw-araw.

Nakatira siya sa isang maliit na apartment na puwede namang mas magarbo ang kanyang tahanan dahil isa siyang arsobispo.

Lumalabas pa siya ng simbahan sa gabi upang makasalo sa pagkain ang mga mahihirap at walang tahanan.

Ipinaparamdam niya sa mga taong salat sa yaman na may handang dumamay sa kanila.

Nang mahirang bilang Santo Papa, pinili niya ang pa­ngalang Francis bilang pagbibigay-pugay kay St. Francis of Assisi, na santo ng mahihirap at nangangailangan.

***

Nang sinimulan niya ang kanyang pamumuno sa 1.2 bil­yong Katoliko sa buong mundo, ipinagpatuloy ni Pope Francis ang kanyang mga nakagawian para sa mahihirap na hindi kadalasang ginagawa ng isang Santo Papa.

Tulad noong nasa Argentina siya, pinili lamang niyang manirahan sa Vatican Guesthouse na mas payak kaysa sa mas magarbong Papal Apartments na tinirhan nang mga nakaraang Santo Papa.

Wika niya na mas pabor sa kanya ang Guesthouse nang manatili siyang bahagi ng isang komunidad kahit siya na ang pinakamakapangyarihang Katoliko ngayon.

Lumalabas pa rin siya ng Vatican upang magbigay ng tulong sa mahihirap na walang tahanan sa Roma. Sumasabay rin siyang mananghalian sa mga tauhan ng cafeteria ng Vatican.

Minsan, ikinagulat ng kanyang Swiss Guard nang binigyan niya ito ng tinapay at nakipagkuwentuhan.

Marahil, para sa iba, itong mga kilos na ito ay maliliit lamang. Ngunit, simbolo ito ng pagkilala ng Santo Papa sa dignidad ng lahat ng tao – ikaw man ay mahirap o mayaman, trabahador lamang o may-ari ng malalaking negosyo sa mundo.

***

Noong nakaraang Mahal na Araw, hinuga­san ni Pope Francis ang mga paa sa tradisyong ‘Washing of the Feet’ hindi lamang ng mga la­laki na nakaugalian na, ngunit pati na rin ang mga babae at mga bilanggo.

Hindi rin siya nami­mili ng mga taong pakikitunguhan. Mula sa mga may malalang sakit, atheist, Muslim at ma­ging mga biktima ng karahasan, nakikisa­lamuha at nakikiba­hagi ang Santo Papa sa kanilang lahat.

Ipinakikilala lang ni Pope Francis ang tunay na katangian ng isang servant leader, na handang humarap at magsilbi sa lahat ng uri ng tao at hindi lang sa iilan.

Sa pagiging simple at mababang-loob, agad napalapit si Pope Francis sa tao hanggang sa makilala na siya bilang People’s Pope.

***

Idinidiin din ni Pope Francis na galangin natin ang mahihirap at iba pang sektor na isinasan­tabi ng lipunan. Sila rin ay may dignidad at pagkakakilanlan tulad nating lahat.

Sa pagkilala sa kanila, naging aktibo ang Santo Papa sa mga programang tulad ng isinusulong natin upang makalikha ng trabaho, at mabigyan ng kabuhayan at maliliit na negosyo para sa mga naka­rarami.

Sa kanyang panahon bilang Arsobispo, naki­pag-ugnayan siya sa pamahalaan at mga pri­badong sektor upang bigyang solusyon ang kahirapan at kawalan ng hustisya sa Argentina.

Hindi lang awa at donasyon ang itinutulak ng Santo Papa, kundi tunay na pagmamahal at pakikiba­hagi sa nakalugmok sa kahirapan.

Pangmatagalan ang kanyang mga ­panukala — bigyan sila ng pagkakakitaan at pagkaka­taong lumago nang maka­bangon sila sa kanilang kinalalagyan.

Maging ­inspirasyon sana ang panahong nari­rito sa ating bansa si Pope Francis upang lalo tayong kumilos para maibahagi ang kaunlarang nararanasan natin sa mas maraming Pilipino.

 

First Published on Abante Online

BIDA KA!: Think positive sa 2015!

Sa una, marami ang nagsisikap na matupad ang kanilang resolus­yon ngunit habang tumatagal, unti-unti na itong nakakali­mutan hanggang bumalik na sa dating gawi. Sa susunod na taon na lang ulit.

Sa pagbuo ng ating resolusyon ngayong taon, isipin natin ang mga pagkilos na makatutulong, hindi lang sa pagpapaunlad sa ating sarili, kundi pati na rin sa pagpapatibay sa ating lipunan sa kabuuan.

Kaya pagpasok ng 2015, bakit hindi natin subukang ga­wing positibo ang ating pananaw sa buhay at tingin sa mga bagay sa ating paligid.

Alisin na ang anumang kanegahan o negatibo sa ating isip at bigyang pansin ang mas magagandang bagay na nangyayari sa ating bansa.

Ang isang mainam na halimbawa nito ay ang nangya­ring aksidente kay Interior Secretary Mar Roxas habang nasa kasagsagan ng relief efforts para sa mga biktima ng bagyong Ruby sa Samar.

Hati ang pananaw ng taumbayan dito. Ang iba, piniling maging positibo at pinuri pa si Roxas sa pagsisikap nito na tumulong sa gitna ng bagyo at mapuntahan ang mga biktima.

Ngunit ang iba, pinili siyang kutyain na walang suot na helmet si Roxas o ‘di marunong magmotorsiklo.

***

Batay sa maraming pag-aaral, nabatid na nakasasama sa ating pangangatawan at isip ang pagkakaroon ng negatibong pananaw sa buhay.

Lumitaw sa pag-aaral na nakatutulong ang positibong pag-iisip para makaiwas sa sakit. Sa pagsasaliksik ng Segerstrom and Sephton, nabatid na ang taong positibo ang pag-iisip ay mas mataas ang immune response kung ihahalintulad sa mga negatibo ang pananaw sa buhay.

Sa ulat din ng Mayo Clinic, ilan sa mga benepisyo ng positive thinking ay mas mahabang buhay, walang depresyon at iwas pa sa malalang sakit.

***

May dalawang paraan para tingnan ang isang basong may lamang tubig.

Sa positibong tao, maganda na may laman ang baso kahit pa ito’y kalahati lang. Subalit sa negatibong tao, ang makikita lamang nito ay ang kakulangan ng tubig sa baso.

Pagdating sa kahirapan, ang positibong tao ay makaka­kita ng paraan upang makaalis dito sa pamamagitan ng pagi­ging malikhain at pagsunggab sa anumang darating na pagkakataon sa kanya.

Subalit ang negatibong tao ay mananatiling lugmok sa kahirapan dahil puro reklamo lang at pagmamaktol ang gagawin, sa halip na kumilos upang maiangat ang estado sa buhay.

***

Natutuwa ako sa nabasa kong survey kamakailan na nagsasabing 88 porsiyento ng Pilipino ay positibo ang pananaw para sa 2015, sa kabila ng mga pagsubok noong 2014.

Ito’y pagpapakita lang na nananatili pa ring matibay at puno ng pag-asa ang mga Pilipino kahit ano pa ang ating pagdaanan.

Kaya alisin na natin ang anumang negatibong pananaw dahil wala itong maidudulot na mabuti sa ating buhay.

Mga Bida, huwag maging MEMANE (may masabing negative lang). I-choose nating maging positive sa 2015!

 

First Published on Abante Online

BIDA KA!: Yolanda at Ruby

Marami ring mga residente ang nasawi dahil sa pagtanggi nilang lumikas sa mas ligtas na lugar sa kabila ng banta ng storm surge.

Nakadagdag din sa problema ang kakulangan ng relief goods at pangunahing bilihin kaya naging talamak ang looting sa iba’t ibang tindahan sa mga naapektuhang lugar.

Naging bigo naman ang ibang mga lokal na pamahalaan na pigilin ang pagnanakaw sa mga tindahan dahil kulang sa paghahanda.

Mabagal din ang paghahatid ng tulong at iba pang mga pangangailangan sa mga biktima ng bagyo bunsod na rin ng kakulangan ng koordinasyon sa pagitan ng mga ahensiya, national government at local government units.

Ang mapait na karanasang ito ay naging aral sa lahat, mula sa mga opisyal ng pamahalaan, sa mga nakaligtas sa bagyo at maging sa mga organisasyon na tumutulong tuwing may kalamidad.

Dala ang aral na natutunan mula sa Yolanda, kinailangan na maging mas handa na ngayon ang lahat nang maibsan ang trahedya tuwing may kalamidad.

***

Kaya nang pumutok ang balitang tatama sa bansa ang ­super bagyong Ruby noong mga nakaraang linggo ay todo agad ang ginawang paghahanda ng pamahalaan, LGUs, pati na rin ang iba’t ibang sektor.

Nagpatupad agad ang LGUs ng preemptive evacuation sa mga lugar na lubhang maaapektuhan ng bagyo, gaya ng mga kabahayan sa tabing dagat at mabababang lugar.

Marami sa mga maaapektuhan ang kusa nang umalis sa kanilang mga tirahan. Ang iba namang ayaw lumisan kahit na nakatira sa mga mapa­nganib na lugar ay nai-forced evacuation ng kanilang lokal na pamahalaan dahil na rin sa pangambang maulit muli ang nangyari sa bagyong Yolanda.

Maaga ring tinukoy ang iba’t ibang evacuation centers na puwedeng pagdalhan sa dagdag pang evacuees na maaapek­tuhan ng bagyo. Ang mga simbahan ay nagbukas din upang magsilbing pansamantalang tuluyan ng mga lilikas.

Sa bahagi naman ng pamahalaan ay nagposisyon na sila ng maraming relief goods sa mga lugar na direktang tatamaan ng bagyo.

Tiniyak nilang nasa lugar ang mga relief goods kung saan hindi mababasa at masisira, at madaling maipamimigay pagkatapos ng kalamidad upang mabigyang serbisyo kaagad ang mga nasalanta.

Tiniyak na rin ng Department of Trade and Industry (DTI) na sapat ang supply ng pangunahing bilihin upang maiwasan ang pagtaas ng presyo sa mga nasalantang lugar.

Ikinasa na rin ng pamahalaan ang tropa ng militar at pulisya sa mga tindahan at iba pang commercial establishments upang hindi na maulit pa ang nangyaring looting noong nakaraang taon.

Malaki rin ang ginampanang papel ng media sa paghahatid ng tamang impormasyon sa publiko ukol sa galaw ng bagyo sa pamamagitan ng diyaryo, radyo, telebisyon at maging ang social media.

***

Nag-iwan man ang Ruby ng pinsala at iilang patay, naging maliit lang ito kung ihahalintulad sa grabeng epekto ng Yolanda. Ito’y dahil sa maaga at sama-samang paghahanda ng mga Pilipino.

Dahil dito, umani ng papuri mula sa United Nations ­Office for Disaster Risk Reduction ang naging pagkilos ng bansa sa bagong Ruby.

Tinawag pa ni UNISDR chief Margareta Wahlstrom na ‘excellent job’ ang ginawang paghahanda ng bansa kay Ruby.

Walang katotohanan ang paniniwalang hindi kayang ­labanan ang kalikasan. Kaya natin ito sa pamamagitan ng maaga at nagkakaisang paghahanda ng lahat ng sektor.

Kaya naman pala nating mga Pilipino na mas maging handa, mas maging alisto at mas bukas sa pakikipagtulungan. Imbes na ubusin natin ang oras sa pangungutya, kaya naman pala na­ting mag-isip at gumawa ng mga solusyon para sa ating bansa.

Sana’y gawin na nating bahagi ng kultura ang ganitong klase ng pagkilos para na rin sa kaligtasan ng lahat.

 

First Published on Abante Online

BIDA KA!: Trabaho, Negosyo, Tiwala

Mga Bida, sa huling survey na inilabas ng Pulse Asia, si Senate President Franklin Drilon ang lumabas na pinakapinagkakatiwalaang pinuno ng pamahalaan.

Nabanggit din ni SP Drilon ito noong nakapanayam niya si Karen Davila.  Nabanggit niya na dahil sa tuluy-tuloy na trabaho ng buong Senado, kaya niya nakamit ang rating na ito.

Noon pa man, ilang beses na na­ting sinasabi na upang muling makuha ang tiwala ng taumbayan, kailangan na­ming mga senador na ipagpatuloy ang pagtatrabaho sa gitna ng mga iskandalo upang mas mapaganda ang buhay ng ating mga kapwa Pilipino, lalung-lalo na ang ating mga kababayang naghihirap.

***

Kaya naman, sa gitna ng ingay-pulitika kaugnay ng nalalapit na halalan, patuloy pa rin ang pagtutok ng ating opisina sa mga panukalang magpapatibay sa ating ekonomiya at makakatulong na makaahon sa kahirapan ang ating mga kababayan.

Mabigat ang mga ito para sa isang bagong senador, pero dahil mahalaga ito para sa taumbayan, tinutukan ito ng inyong lingkod.

Kamakailan, inaprubahan ng dalawang sangay ng Kongreso ang tatlong mahahalagang panukala at naghihintay na lang ng pirma ni Pangulong Noynoy Aquino upang maging mga batas.

Kapag naging batas, malaki ang maitutulong nito sa paglago ng ating kabataan at maliliit na negosyante, mabawasan ang bilang ng walang trabaho at sa paglakas ng ekonomiya ng bansa.

Una, naratipikahan na ang Youth Entrepreneurship Act, na la­yong tugunan ang lumalaking bilang ng kabataang walang trabaho sa bansa.

Sa ulat ng Philippine Statistics Authority (PSA) at National Statistics Office (NSO), may 1.32 milyong kabataang may edad mula 15 hanggang 24-anyos ngayon ang walang trabaho.

Sa nasabing panukala, magtuturo na ng financial literacy at pagnenegosyo sa ating mga eskuwelahan upang masimulan na ang kultura ng pagnenegosyo sa ating bansa.

Pangarap natin na lalo pang  dumami ang mga nagnenegosyo sa ating mga kababayan habang lumalago ang ating bansa, at mainam na simulan na ito habang bata pa.

***

Ikalawa, inaasahan sa Foreign Ships Co-Loading Act na maka­tutulong na mapababa ang presyo ng shipping ng mga produkto sa iba’t ibang bahagi ng bansa.

Sa ilalim ng nasabing panukala, papayagan na ang mga dayuhang barko na galing sa international ports na dumaong sa iba’t ibang pantalan sa bansa para magbaba at magsakay ng kargamentong in-import at ie-export.

Sa gayon, wala nang double handling na gagawin at mumura ang presyo ng logistics sa bansa.

Alam ninyo, mga Bida, ang malaking bahagi ng presyo ng bili­hin ang napupunta sa logistics kaya inaasahan namin na bababa ang halaga ng produkto sa merkado.

***

Huli, humigit-kumulang na 25 taon din itong nabimbin sa Kongreso, pero sulit naman ang paghihintay ngayong naipasa natin sa Kamara ang Philippine Competition Act.

Sa tulong nito, magkakaroon ng patas na pagkakataon ang lahat ng negosyo, mawawala ang lahat ng mga cartel, mga nag-price fixing, nagtatago ng supply upang tumaas ang presyo, iba pang anti-competitive agreements at abuso ng malalaking kompanya.

Mga Bida, kapag may nang-aabuso sa merkado, ang talo riyan ay ang mga mamimili. Nawawalan sila ng pagkakataong pumili ng produkto, nagmamahal ang presyo ng bilihin at nahihirapang makapasok ang bagong mga kompanya na maaaring magbigay ng mas magandang serbisyo at produkto sa merkado.

Sa batas na ito, bababa ang presyo ng bilihin, mas marami nang pagpipilian at mas maraming innovation na makikita ang mga mamimili sa merkado.

Susuportahan din nito ang ating maliliit na negosyante, ha­yaan silang lumago at magbigay ng maraming trabaho para sa ating mga kababayan.

Mga Bida, maraming salamat sa inyong tuluy-tuloy na suporta. Patuloy tayong maghahain ng mga panukala para sa kapaka­nan ng nakararaming Pilipino!

 

First Published on Abante Online

BIDA KA!: Bagyong Ruby at Batang Pinoy

Sa paghina ni Ruby, hindi rin nangyari ang inaasahang dalu­yong o storm surge na sinasabing aabot sa lima hanggang pitong metro ang tubig na puwedeng sumira sa mga komunidad sa mga baybayin.

May mga nasira mang ari-arian, malayo ito sa pinsalang idinulot ng bagyong Yolanda sa Eastern Visayas noong nakaraang taon.

Dahil na rin sa maagang paghahanda at paglilikas sa mas ligtas na lugar, mababa rin ang bilang ng mga nasawi sa kalamidad.

***

Kaya naman pala kung magsasama-sama ang lahat sa paghahanda.

Hindi gaya noong nakaraang taon, ngayon mas maaga nang nakapaghanda at nakaposisyon ang mga ahensiya ng pamahalaan.

Nailikas na ang mga taong nakatira sa tinatawag na danger zones. Nailagay na sa mga tamang lugar ang mga relief goods. Mas nakapaghanda at naging alerto ang mga lokal na pamahalaan.

Basta’t may koordinasyon ang lahat – ang pamahalaan, local governments, national agencies, at pati na rin ang mga pribadong institusyon ay mababawasan ang epekto ng anumang kalamidad.

***

Tuwing sasapit ang kalamidad – gaya ng lindol, baha at bagyo – at mga sakuna, madalas na naaapektuhan ang mga batang Pinoy.

Sa pagtama ng bagyong Yolanda noong nakaraang taon, tinatayang nasa anim na milyong bata ang naapektuhan, batay sa tala ng grupong Save the Children.

Ayon pa sa kanila, ang mga batang nakaligtas sa bagyo ay nawalan ng mahal sa buhay at naulilang lubos.

Marami rin sa kanila ang nakaranas ng psycho-social trauma, hirap sa evacuation centers, kawalan ng oras sa pag-aaral at maging proteksiyon.

Mga Bida, kaya inihain ko ang Senate Bill No. 2466, na layong lumikha ng isang national program na magbibigay proteksiyon at tulong sa mga batang Pinoy na naapektuhan ng kalamidad at sakuna.

Dahil ang Pilipinas ay nakapuwesto sa tinatawag na Pacific Ring of Fire na madalas tayong tamaan ng kalamidad, mahalaga na mayroon tayong isang matibay na polisiya na poprotekta sa mga batang Pinoy.

Kapag naisabatas, muling bubusisiin ang mga kasalukuyang polisiya upang mabigyan ng karampatang suporta ang mga batang Pinoy, lalo na tuwing may sakuna, kalamidad o ‘di kaya’y digmaan.

Sa pamamagitan nito, mababawasan ang trauma ng mga bata at mabilis na maibalik sa normal ang kanilang pamumuhay, lalo pa’t may epekto sa mga bata ang mahabang pagkawalay sa kanilang tahanan at mga mahal sa buhay.

Maliban dito, layon din ng panukala na magbigay ng child-centered training para sa first responders, guro, psychologists at iba pang volunteers sa disaster recovery, relief at rehabilitation, kasama na ang special modules para sa iba’t ibang antas ng paglago ng mga bata.

Sa pagtugon natin sa pangangailangan ng mga batang Pinoy, lalo na tuwing may kalamidad, tiyak na ang pangmatagalang seguridad at kalusugan ng ating bansa.

 

First Published on Abante Online

BIDA KA!: Martsa ng mga magniniyog

Para sa kaalaman ng lahat, ang bilyun-bilyong coco levy fund ay nagmula sa iba’t ibang uri ng buwis na ipinataw sa mga magniniyog mula noong 1971 sa bisa ng ilang mga Pre­sidential Decree.

Ang pondo ay inilagay sa pamamahala ng Philippine Coconut Authority (PCA) ngunit hindi naman nagamit para sa kapakanan ng mga magsasaka.

Pero nagamit ang pondo sa ibang bagay, gaya ng pagbili sa United Coconut Planters Bank at sa paglikha ng ilang mga kumpanya, tulad ng United Coconut Oil Mills, isang pede­rasyon o COCOFED, isang insurance company o ang COCOLIFE at marami pang iba.

Sa kabila nito, nanatili pa ring dukha ang mga magniniyog. Sa ulat ng Bureau of Agricultural Statistics (BAS), kumikita ang mga magniniyog ng P16,842 hanggang P23,000 kada taon lamang, na malayo sa average na P61,000 na kita ng isang ­agricultural household sa bawat taon.

Ayon naman sa National Anti-Poverty Commission (NAPC), 41 porsiyento ng mga magniniyog ay kabilang sa mga mahihirap na pamilya sa bansa.

Noong 2013, nabigyan ng bagong pag-asa ang mga magniniyog nang idineklara ng Korte Suprema na pampublikong pondo ang coco levy funds at ibinigay sa pamahalaan ang ­lahat ng shares ng stocks at iba pang pondong may ­kaugnayan dito.

Subalit isang taon na ang lumipas mula nang ilabas ng Korte Suprema ang desisyon, wala pa ring malinaw na paraan kung paano gagamitin ang nasabing pondo.

Ito ang nagtulak sa mga magniniyog na maglakad mula Davao patungong Maynila. Nais nilang isulong ang pag­likha ng coco levy trust fund para tuluyan nang magamit ang ­nasabing pondo.

***

Nagkaroon naman ng bunga ang pagod at pawis ng mga magniniyog nang mismong si Pangulong Noynoy Aquino ang humarap at nakipagdiyalogo sa kanila.

Sa nasabing pulong, nagkasundo ang dalawang panig sa ilang isyu, tulad ng paggamit sa taunang interes ng coco levy fund sa mga programa para sa industriya.

Kung susumahin, P3 bilyon ang interes na magmumula 2012 hanggang 2014 ang magagamit para sa mga programa sa unang taon.

Upang hindi naman agad maubos ang P73 bilyong pondo, nais naman ng pamahalaan na lumikha ng isang trust fund na mangangailangan ng batas.

***

Bago pa man ang pulong ng mga magniniyog kay Pangu­long Aquino, naghain na tayo ng panukala na layong lumikha ng Coconut Levy Trust Fund upang makatulong sa pagpapaunlad ng industriya ng niyog sa bansa.

Kapag naisabatas, makatutulong ito upang maiangat ang industriya ng niyog pati na rin ang buhay ng mga magniniyog at kanilang mga pamilya.

Sa tulong ng nasabing pondo, gaganda na ang teknolohiya sa pagsasaka at lalakas ang kakayahan ng ating magniniyog na tugunan ang demand sa coco fiber, coco water, coconut oil at marami pang iba.

Nakalatag sa panukalang ito ang mga plano’t programa na magpapalago sa produksyon at kaalaman ng mga magsasaka.

Gagamitin din ang pondo para sa research, pagpapaunlad ng mga negosyong coconut-based, at pagpapatupad ng mga programa na magpapaangat sa kanilang kalagayan.

Sa kabuuan, layon nitong buhayin at gawing moderno ang industriya, palakasin ang produksyon at umakit ng mga mamumuhunan upang ito’y maging magandang pagmumulan ng kabuhayan.

Dahil sesertipikahan ni Pangulong Aquino bilang urgent ang panukalang lilikha ng coco levy trust fund, kaunting panahon na lang ang hihintayin ng mga magniniyog at matitikman na rin nila ang bunga ng kanilang pinaghirapan.

Hinihikayat ko kayo na makibahagi sa pagmartsa ng mga magniniyog tungo sa kaunlaran ng lahat ng Pilipino, lalo na ang mga naghihirap sa kanayunan!

 

First Published on Abante Online

BIDA KA!: Ospital para sa batang Pinoy

Sa ganitong uri ng transaksyon, isang salita ang pinanghahawakan at tiwala sa kausap ang kailangan.

Ngunit hindi ganito ang nangyari sa usapang kaliwaan sa pagitan ng National Housing Authority (NHA) at Department of Health (DOH) na pinasok noon pang 1992.

Nagkasundo noon ang DOH at NHA na magpalitan ng kani-kanilang ari-arian sa Cebu at Quezon City na may sukat na 5.9 ektarya at 6.4 ektarya, ayon sa pagkakasunod.

Subalit isang bahagi lang ng kasunduan ang naipatupad dahil habang naipamahagi na ng NHA ang Cebu property sa pamamagitan ng socialized housing, hindi naman nailipat sa DOH ang pagmamay-ari ng lupain sa Quezon City.

Sa salitang kanto, parang nagkaroon ng malaking panggu­gulang sa sitwasyong ito. Habang naipamudmod na ng NHA ang lupaing ipinagpalit para sa ari-ariang kinatitirikan ng Philippine Children’s Medical Center (PCMC), wala namang napala ang DOH sa transaksyon.

Ngayon, kabado ang opisyal ng PCMC dahil nasimulan nang ipagbili ng NHA ang isang bahagi ng lupain sa Philippine Institute for Development Studies (PIDS), na isa ring ahensya ng pamahalaan.

Dahil hindi pa hawak ng PCMC ang titulo ng lupa, hindi matuluy-tuloy ang balak na private-public partnership na sana’y magpapaganda sa ospital na nagseserbisyo sa 70,000 batang pasyente kada taon, na karamihan ay galing sa mahihirap na pamilya.

Upang maplantsa na ang gusot na ito, naghain tayo ng Senate Resolution 266 na layong pagsama-samahin sa iisang mesa ang mga kaukulang ahensya gaya ng NHA at DOH at resolbahin ang isyu ng pag-aari sa PCMC.

Sa huling pagdinig ng Senate Committee on Health ukol sa aking resolusyon, humarap si NHA general manager Chito Cruz at iba pang mga opisyal ng ahensya upang sagutin ang isyu.

Dumalo rin ang mga opisyal at mga empleyado ng PCMC, sa pangunguna ni executive director Julius Lecciones, upang ibigay ang kanilang panig, kasabay na rin ng hiling na resolba­hin na ang isyu.

Sa pagdinig, iginiit ng NHA na kanila pa rin ang ari-ariang kinatatayuan ng PCMC dahil hindi nagkaroon ng buong pagpa­patupad ng kasunduan.

Subalit sinabi ni Cruz na handa ang NHA na ilipat ang ari-arian sa DOH kung maglalabas ang Department of Justice (DOJ) ng opinyong legal na nagsasabing dapat ipatupad ang naunang kasunduan.

Mahalaga ang tiwala sa isang usaping kaliwaan. Nagti­tiwala ang magkabilang partido sa isa’t isa na tutuparin nila ang kanilang mga ipinangako.

Nagtitiwala tayo na magagawan ng paraan ng NHA ang isyung ito pagkatapos ilabas ng DOJ ang kanilang opinyon upang maging magandang pamasko ito hindi lang para sa opisyal at empleyado ng PCMC kundi pati na rin sa mahihirap na batang Pinoy na nakikinabang sa libre at de-kalidad na serbisyo.

First Published on Abante Online

Scroll to top