bam aquino bill

NEGOSYO, NOW NA!: Produkto mula sa turmeric

Mga kanegosyo, ilang linggo ang nakalipas ay bumisita ako sa Negosyo Center sa Iligan City.
Makikita ito sa loob ng Mindanao State University Iligan Institute of Technology (MSU-IIT).

Sa aking pagbisita, nakita ko kung paano nakakatulong ang digital fabrication laboratory o FabLab sa paglikha ng disenyo ng mga produkto ng entrepreneurs na lumalapit sa Negosyo Center.

Nakausap ko rin ang ilang entrepreneurs na mula Iligan City, na regular nang kliyente ng Negosyo Center.

***

Isa na rito si Aling Antonieta Aragan, na maagang nabiyuda kaya mag-isa lang na binubuhay ang tatlong anak sa pamamagitan ng benepisyo mula sa Pantawid Pamilya Pilipino Program o 4Ps.

Sa umpisa, walang negosyo si Aling Antonieta at umaasa lang sa tulong ng 4Ps. Minsan, naisip nilang mag-loan sa Sustainable Livelihood Program (SLP), kasama ang iba pang miyembro ng kanilang asosasyon sa lugar para makapagsimula ng negosyong turmeric at luya.

Sa umpisa, mabagal ang pasok ng benta dahil hindi pa kilala ang kanilang produkto sa merkado.

Isang araw, niyaya siya ni Francis Flores, project development officer ng SLP, na magtungo sa Negosyo Center sa Iligan City upang ipakilala kay Ma’am Lourdes Tiongco.

Pinayuhan naman ni Ma’am Lourdes si Aling Antonieta na sumali sa iba’t ibang seminar at event ng Negosyo Center para makatulong sa paglago ng kanyang negosyo.

Doon na nagsimula ang pagdalo ni Aling Antonieta sa iba’t ibang seminar ng Negosyo Center.

 

Sa kagustuhang matuto, nakarating pa siya sa Cagayan de Oro City para lang dumalo sa seminar.

Tinulungan din siya ng Negosyo Center sa pagdisenyo ng label at packaging upang maka-engganyo ng maraming mamimili sa merkado.

***

Nakatulong din ang Mentor Me Program ng DTI para mabigyan ng lakas ng loob at tiwala sa sarili si Aling Antonieta para magnegosyo.

Sa kuwento niya, natuto siya sa Mentor Me Program kung ano ang tamang gawin sa negosyo at kung ano ang mga pagkakamali na dapat iwasan.

Pati pagsunod sa legal na proseso ay itinuro kay Aling Antonieta upang hindi magkaroon ng problema sa hinaharap.

***

Sa ngayon, mayroon nang display ang mga produkto ni Aling Antonieta sa DTI at sa iba’t ibang supermarket sa lungsod at mga kalapit na lugar, gaya ng Cagayan de Oro, Cotabato City at maging sa Cebu City.

Ibinida rin sa akin ni Aling Antonieta na nakaabot na sa Amerika ang kanyang produkto nang dalhin ito ng tiyahin ng kanyang kaibigan.

Pagbalik ng asawa nito mula Amerika, may dala na itong maraming order para sa kanyang mga produkto.

Sa una, kumita si Aling Antonieta ng P1,000, P3,000 hanggang sa umakyat ito ng P6,000 kada buwan. Noong Abril, pumalo sa P12,000 ang kanyang kita.

Malaki ang naitulong ng kanyang maliit na negosyo sa pangangailangan ng pamilya. Noon, sinabi ni Aling Antonieta na problema niya ang pagkain sa araw-araw.

Ngayon, dahil sa regular na kita ng kanyang mga produkto ay tiyak na mayroon silang pagkain sa mesa at pampaaral sa kanyang mga anak.

Bilang panghuli, pinasalamatan ni Aling Antonieta ang bumubuo sa Negosyo Center sa Iligan City dahil sa kanilang tulong upang mapaganda ang kanyang buhay.

Ayon kay Aling Antonieta, kung hindi sa Negosyo Center ay hindi siya magkakaroon ng kumpiyansa sa sarili at kaalaman na magagamit sa kanyang negosyo.

Mahalaga ang papel ng Negosyo Center sa pag-asenso at pag-angat ng maliliit na negosyo at sa paglaban sa kahirapan.

Inaasahan natin na ang mga Negosyo Center sa Iligan at Marawi City ay makatutulong sa paghanap ng kabuhayan para sa mga pamilyang naapektuhan ng labanan sa Marawi at mga kapalit pang lugar.

***

Higit sa 500 na ang mga Negosyo Center sa Pilipinas salamat sa Republic Act No. 10644 o Go Negosyo Act, ang kauna-unahan kong naipasang batas bilang senador noong 16th Congress.

Layunin nitong maglagay ng Negosyo Center sa bawat munisipalidad, siyudad at lalawigan sa buong bansa upang suportahan ang mga Pilipino na nais magsimula ng sariling negosyo o tulungang mapalaki ang kasalukuyan nilang negosyo.

Upang malaman ang pinakamalapit na Negosyo Center sa inyong lugar, magtungo sa https://www.bamaquino.com/gonegosyoact/negosyo-center-tracker/.

NEGOSYO, NOW NA!: Negosyong techie

Mga kanegosyo, isa sa mga dahilan kung bakit isinusulong ko ang libreng internet sa mga pampublikong lugar sa iba’t ibang bahagi ng bansa ay puwede itong pagkunan ng trabaho at pagsimulan ng negosyo.

Kapag naratipikahan ng dalawang sangay ng Kongreso ang pinal na bersiyon ng panukala, pirma na lang ni Pangulong Duterte ang kailangan upang ito’y ma­ging batas.

Kapag mayroong internet ang isang Pilipino, naririyan ang oportunidad para makakita ng hanapbuhay, makapagsimula ng online business o iba pang negosyo na may kinalaman sa teknolohiya.

Ganito ang nangyari kina Gian Javelona ng OrangeApps Inc. at Juan Miguel ‘JM’ Alvarez ng Potatocodes, dalawang technopreneur o negosyante na gumagamit ng teknolohiya sa kanilang negosyo.

Masuwerte tayo at nakasama natin sila sa prog­ramang ‘Go Negosyo sa Radyo’ noong Miyerkules kung saan ibinahagi nila ang kuwento ng kanilang tagumpay.

Sa kuwento ni JM, sinimulan niya ang Potatocodes noong 2014 sa edad na 20-anyos. Isa sa mga hamon na kanyang naranasan ay ang kawalan ng karanasan. Ngunit naisipan pa rin niyang gumawa ng mobile app sa sariling pagsisikap at pag-aaral.

Nagbunga naman ang pagtitiyaga ni JM dahil nakabuo siya ng app matapos ang isang buwang pag-aaral. Isa sa mga mobile app na na-develop niya ay ang FormsPH, na kanyang ipinamamahagi nang libre at ngayo’y may 15,000 downloads na.

Ayon kay JM, ginawa niyang libre ang Forms­PH bilang mensahe sa mga kapwa millenials na gumawa ng solusyon sa halip na magreklamo nang magreklamo. Ngayon, nakatutok ang serbisyo ng Potatocodes sa paggawa ng website.

Para kay JM, hindi dapat isipin ang kabiguan at hindi rin dapat gamiting dahilan ang kakulangan ng kaalaman para hindi maabot ang isang bagay.

***

 

Sa parte naman ni Gian, sinimulan niya ang OrangeApps gamit lang ang laptop at cellphone. Ayon kay Gian, naisip­an niyang simulan ang kompanya at gumawa ng app para sa enrollment matapos pumila ng tatlo hangggang apat na oras para maka-enroll.

Nagdisenyo siya ng app gamit ang website at mobile kung saan mapapatakbo ng isang paaralan ang operasyon nito sa online enrollment, tuition fee monitoring, at schedule ng mga klase.

Isa sa mga naging hamon sa pagsisimula niya ay kung paano makukuha ang tiwala ng mga paaralan na gumawa ng app para sa kanila. Unang nagtiwala kay Gian ay ang Polytechnic University of the Philippines (PUP) hanggang sa ito’y nasundan pa ng iba pang unibersidad.

Nang tanungin kung bakit ito ang napili niyang pangalan sa kompanya, sinabi ni Gian na “kung may Apple, gusto ko magkaroon ng Orange”.

Ayon kay Gian, ang pangunahing nagtulak sa kanya para simulan ang kompanya ay ang pagnanais na mapabuti ang sistema.

Para kay Gian, mas mabuting unahin muna ang pangarap dahil susunod na rito ang kita.

Nagsisilbi ring inspirasyon ni Gian ang pagkakataong makapagbigay ng trabaho sa mas maraming tao sa pamamagitan ng kanyang kompanya.

***

Mga kanegosyo, ano ang pagkakatulad nina Gian at JM? Pareho silang nag­hanap ng solusyon sa mga problema na kanilang naranasan at kinaharap.

Maliban pa rito, pareho rin silang natuto sa panonood ng YouTube kung paano mag-code o mag-program. Si JM, inabot lang ng isang buwan para matutong gumawa ng app.

Ito ang tatak ng isang entrepreneur. Naghaha­nap ng so­lusyon sa mga problema at nagbibigay ng sagot sa mga panga­ngailangan sa kanyang kapaligiran.

Sa paghahanap nila ng solusyon sa problema, nakapagsimula sila ng negosyo na parehong nagdala sa kanila tungo sa tagumpay.

NEGOSYO, NOW NA!: Umasenso sa basura

Mga kanegosyo, pa­milyar ba kayo sa kasa­bihang ‘may pera sa basura’?

Nagkatotoo ang kasa­bihang ito kay Aling Pamfila Menor Mariquina, na tubong Boac, Marinduque.

Ang pagbili ng mga babasagin at plastic na bote at iba pang kalat ng mga kapitbahay ang na­ging tulay ni Aling Pam­fila tungo sa tagumpay.

***

Isinilang si Aling Pamfila sa Boac noong Hunyo 29, 1955. Sa batang edad, natuto na si Aling Pamfila na maghanap-buhay.

Sinasabayan ni Aling Pamfila ang pag-aaral ng pagtitinda ng kakanin sa kanilang lugar upang may maipambaon at makatulong sa gastusin sa bahay.

Dahil sa hirap, elementarya lang ang natapos ni Aling Pamfila at napilitan nang tumi­gil sa pag-aaral. Nana­tili na lang siya sa bahay upang tumulong sa mga ­gawain. Kung minsan, naglalako siya ng kakanin para may maidag­dag sa kanilang panga­ngailangan.

Nang tumuntong siya sa edad na 15, ­lumuwas si Aling Pamfila sa Maynila upang mamasukan bilang katulong. Kahit sanay sa gawaing bahay, nahirapan pa rin si Aling Pamfila dahil malayo sa pamilya.

Matapos ang ilang buwan, lumipat si Aling Pamfila sa Tanay at doon namasukan bilang alalay ng dentista.

Nang makaipon, nagbalik si Aling Pamfila sa Marinduque at nagtayo ng maliit na sari-sari store sa kanilang lugar.

 

Ngunit nagkaproblema si Aling Pamfila dahil sa halip na makabenta, puro utang ang ­ginawa ng kanyang mga kapitbahay. Dahil walang maibayad ang mga nangutang, agad ding nagsara ang kanyang munting negosyo.

 ***

Noong 1987, muling nagpasya si Aling Pamfila na subukang muli ang pagnenegosyo upang makatulong sa asawa sa gastos sa bahay at apat nilang anak.

Gamit ang isandaang pisong puhunan, nagsi­mula siyang magbenta ng sigarilyo, palamig, at biskwit. Unti-unti niyang inipon ang kinita hanggang sa makapagtayo muli ng sari-sari store.

Noong 1998, nakilala ni Aling Pamfila ang CARD. Noong una’y ayaw siyang pasalihin ng asawa ngunit nang ipaliwanag niya ang mga benepisyo at oportunidad na maaaring ibigay ng CARD, naintindihan ito ng mister at pinayagan na siyang sumali.

Naging masaya at makabuluhan para kay Aling Pamfila ang pagsali sa CARD dahil hindi lamang pinansiyal na tulong ang naibigay sa kanya nito kundi pati determinasyon na mapaunlad pa ang negosyo.

Ginamit ni Aling Pamfila ang nautang na P3,000 sa CARD bilang pandagdag sa kanyang tindahan. Inipon niya ang kita ng tindahan at ipi­nambili ng ilang baboy.

Noong 2006, naisipan ni Aling Pamfila na magsimula ng isang junk shop sa kanilang lugar dahil nakita niya na madali itong pagkakitaan at maraming kapitbahay niya ang makikinabang.

Ginamit niya ang pe­rang ipinahiram ng CARD bilang pambili ng kala­kal. Kasabay ng ­paglago ng kanyang negosyo, tumaas din ang panga­ngailangan ni Aling Pamfila sa kapi­tal, na agad namang ipi­nagkaloob sa kanya ng CARD nang walang anumang kola­teral.

Sa tulong ng kanyang negosyo, nakapagpagawa rin si Aling ­Pamfila ng dalawang boarding house at nakapagpundar ng rental business kung saan nagpapaupa siya ng videoke, upuan, at mesa para sa mahahalagang okasyon.

Nakabili siya ng ma­raming lupa sa kanilang lugar na may mga tanim na niyog at napatapos ang apat niyang anak sa kolehiyo.

Sa kasalukuyan, hinu­hubog ni Aling ­Pamfila ang kanyang mga anak sa pagpapatakbo ng kani­lang negosyo, sa tulong na rin ng mga seminar na ibinibigay ng CARD.

***

Itinuturing na pinakamalaking microfinance institution sa bansa, nagpapautang ang CARD-MRI ng puhunan sa mga nais magsimula ng negos­yo nang walang kolateral at sa mababang interes.

Mayroon na ­silang iba’t ibang sangay sa Pili­pinas, na ­makikita sa kanilang ­website na www.cardmri.com at ­www.cardbankph.com.

***

Ang Republic Act No. 10644 o Go Negosyo Act ang kauna-una­hang kong batas bilang senador noong 16th Congress. Layunin nito na maglagay ng Negosyo Center sa bawat munisipalidad, siyudad at lalawigan sa buong bansa.

Upang malaman ang pinakamalapit na Negosyo Center sa inyong lugar, magtungo sa https://www.bamaquino.com/gonegosyoact/negosyo-center-tracker/.

Sen. Bam lauds House for passing measure on free internet in public spaces

Sen. Bam Aquino lauded the House of Representatives for passing on third and final reading a measure that will establish free internet connection in public spaces.

“Ngayong nakalusot na sa Kamara ang panukala, inaasahan natin na ito’y maisasabatas sa lalong madaling panahon upang mapakinabangan na ng ating mga kababayan,” said Sen. Bam, referring to House Bill No. 5225 or the “Free Public Wi-Fi Act”.

 “As an enabler for education and for business, we should explore all efforts to improve the internet infrastructure and provide Filipinos with fast, reliable internet connections,” added Sen. Bam.

Sen. Bam, chairman of the Committee on Science and Technology, pushed for the passage of Senate Bill No. 1277 or the Free Internet Access in Public Places Act as principal sponsor and co-author. It was approved by the Senate on third and final reading via 18-0 vote.

 Sen. Bam’s fellow Tarlaqueno — Tarlac 2nd District Rep. Victor Yap – sponsored the measure as chairman of the House Committee on Information and Communications Technology.

The authors of the measure in the House include Reps. Gus Tambunting, Marlyn Primicias-Agabas, Bernadette Herrera-Dy, Geraldine Roman, Sarah Jane Elago, Vilma Santos-Recto, Teddy Brawner Baguilat, Jr., Ann Hofer;

Henry Ong, Rose Marie Arenas, Aniceto Bertiz III, Jose Enrique Garcia III, Francis Gerald Abaya, Micaela Violago, Enrico Pineda, Maria Cristina Roa-Puno, Dakila Carlo Cua and Mariano Michael Velarde Jr.

 The measure aims to provide internet access in all national and local government offices, public schools, public transport terminals, public hospitals and public libraries.

Under the measure, the Department of Information and Communications Technology (DICT) will be mandated to craft a plan and a timeline for the rollout of this program.

 The measure also authorizes the DICT to cut red tape and streamline the process for the application of permits and certificates for the construction of infrastructure and installation of necessary equipment, in coordination with national government agencies and local government units.

 Meanwhile, Sen. Bam announced that his committee is scheduled to resume hearing on the national broadband plan next week.

Bam: Provide free tuition for all SUC students, pass measure ASAP

A senator affirmed that all students in state colleges and universities (SUCS) stand to benefit from Senate Bill No. 1304 or the Affordable Higher Education for All Act once it is enacted into law.

“We commend the Commission on Higher Education (CHED) for coming out with the Implementing Rules and Regulations (IRR) for the allotted budget. But our priority remains to be the passage of the Affordable Higher Education for All Act so all students in SUCs are provided free tuition,” said Sen. Bam.

 Sen. Bam was referring to the IRR jointly issued by CHED and DBM in connection with the P8 billion earmarked in the 2017 budget for the free tuition fees in SUCs.  

The senator stated that under the currently allotted budget, only around half of the students in SUCs stand to benefit from free tuition.

But once Senate Bill No. 1304 is passed into law, every SUC student can avail of free tuition. There will also be a mechanism for more financially-abled students to opt to pay for their tuition fee.

 “May mga pagkakaiba ang panukala kumpara sa inilabas na IRR ukol sa paggamit ng inilaang pondo,” said Sen. Bam.

“We’re hoping to file a resolution and invite CHED to give the Senate a full briefing of the IRR. Kailangan klaro ito sa publiko, lalo na sa mga estudyante at kanilang mga magulang,” Sen. Bam announced.

 “More importantly, we must ensure the passage of the Affordable Higher Education for All Act in Congress, so that all students in SUCs can avail of free tuition,” he added.

 During his eight-month tenure as Committee on Education chairman, Sen. Bam pushed for the passage of the Affordable Higher Education for All Act or Senate Bill No. 1304 as principal sponsor and co-author. The measure was approved by the Senate on third and final reading via an 18-0 vote.

 After the House passes its own version of the bill, a bicameral conference committee will be held to consolidate both versions. If the final version is ratified by both Houses, it will be transmitted to Malacanang for the President’s approval. 

“In 1988, secondary education was made free. Now we have the opportunity to pass another major reform – to make tuition free in our state universities and colleges,” Sen. Bam asserted.

Bam bats for additional benefits for solo parents

As means to help them meet the challenges of raising children on their own, Sen. Bam Aquino has filed a measure that seeks to provide additional benefits for solo parents, including a personal tax exemption of P50,000.

“Nurturing a healthy family takes a lot of time, effort, and resources. For solo parents, the challenge is even greater,” Sen. Bam said in Senate Bill No. 715.

 “Plus, the financial burden as breadwinner makes it even more difficult for solo parents,” added the deputy minority leader.

 The measure seeks to amend Republic Act No. 8972 or the Solo Parents’ Welfare Act of 2000 to add benefits for solo parents and enhance the effectiveness of the law’s implementation by increasing penalties for non-compliance.

 Aside from the personal tax exemption of P50,000, which will allow solo parents to take home a larger portion of their income for their family, solo parents will be awarded a 10 percent discount on clothing for their child and a 15-percent discount on baby’s milk and food up to two years from childbirth.

 Furthermore, a 15-percent discount from medicine and medical supply purchases until 5 years from childbirth as well as a 10-percent discount from tuition fees will also be awarded.

“Let’s ease the burden on solo parents and provide them support,” said Sen. Bam.

 Recently, Sen. Bam was among those who voted for the passage of the measure authored by Sen. Risa Hontiveros, giving working women 120 days maternity leave and 150 days for solo mothers.

BIDA KA!: Kalayaan sa pagpili ng lider

Mga bida, matapos ipagpa­liban ng ilang taon, nakatakda nang gawin ang halalang pambarangay at Sangguniang Kabataan (SK) sa ika-23 ng Oktubre.

Puspusan na ang paghahanda ng Comelec para sa nasabing halalan. Nasa kasagsagan na rin ang pagpapatala upang maabot ang target na 55 milyong botante, kabilang ang mga bagong botante sa SK.

Dapat noon pang ika-31 ng Oktubre ng nakaraang taon nakatakda ang halalan ngunit inilipat ngayong taon ­matapos maisabatas ang Republic Act No. 10742 o SK ­Reform Act.

***

Biglang nagkaroon ng agam-agam ang pagsasagawa ng halalan kasunod ng pahayag ni Pangulong Duterte na ­plano niyang ipagpaliban ang eleksiyon at magtalaga na lang ng mga bagong barangay chairman at iba pang mga opisyal ng barangay.

Katwiran ng Pangulo, nasa 40 porsiyento ng barangay captains sa buong bansa ay may kaugnayan sa ilegal na droga at baka mauwi sa narco-politics kapag itinuloy ang halalan.

Ano ba ang basehan ng pahayag na ito ng Pangulo? Mayroon bang intelligence report na nagsasabi na ganito talaga ang bilang ng mga kapitan ng barangay na sangkot sa droga? May pangalan na ba sila ng mga kapitan na sabit dito?

Kung may katibayan nga na ganito karami ang kapitan na sangkot sa ilegal na droga, dapat ipalasap sa kanila ang buong puwersa ng batas. Dapat silang alisin sa puwesto, kasuhan at patawan ng kaukulang parusa.

Kung wala namang matibay na katibayan para suporta­han ang pahayag na ito ng Pangulo, bakit kailangang itigil ang halalan sa mga barangay?

Bakit kailangang alisan ng karapatan ang taumbayan na mamili ng susunod na lider sa kanilang mga komunidad?

 

Ito ang mga katanungan na kailangang bigyang linaw ng pamahalaan.

***

Kung legal na argumento naman ang ating pagbaba­tayan, kailangan munang magpasa ang Kongreso ng batas upang maipagpaliban ang darating na halalan at mabigyan ang ­Pangulo ng kapangyarihang magtalaga ng mga bagong ­opisyal ng barangay.

Sa Senado, sinalubong ng pagtutol ang plano. Kahit mga mambabatas na kilalang kaalyado ni Pangulong Duterte, ­sama-samang binatikos at kinontra ang balak ng Palasyo.

Kahit saan kasing anggulo tingnan, malinaw na ito’y na paglabag sa Saligang Batas, na gumagarantiya sa karapatang ito ng mga Pilipino.

***

Payo natin sa Malacañang, kung mayroon ­silang matibay na ebidensiya laban sa mga opisyal ng ­barangay na sangkot sa ilegal na droga, gawin nila ang nararapat sa ilalim ng batas upang mapapanagot ang mga ito.

Naririyan ang puwersa ng kapulisan na maga­gamit ng pamahalaan upang labanan ang ilegal na gawaing ito hanggang sa lebel ng mga barangay.

Subalit hindi nila dapat idamay sa labang ito ang karapatan ng taumbayan na pumili ng mga ­susunod na lider na sa tingin nila’y makatutulong sa pagpapa­angat ng kanilang kalagayan sa buhay at pag-­asenso ng komunidad.

Ibinigay sa atin ng Saligang Batas ang ­karapatang ito bilang bahagi ng diwa ng isang demokratikong bansa.

Sagrado ang karapatang ito at hindi ­maaaring alisin ninuman, kahit sikat pa siyang pinuno ng ­bansa.

Gaano man ka-popular ang isang lider, hindi niya maaaring saklawin ang lahat ng kapangyarihan.

May kapangyarihan ding ibinibigay ang Saligang Batas sa taumbayan — ang pumili ng mga lider na kanilang naisin.

Mahalagang galing sa taumbayan ang mandato ng mga mauupong opisyal upang magkaroon sila ng pananagutan sa mga nagluklok sa kanila sa puwesto.

***

Sa pagboto, walang mahirap at walang mayaman. Kahit ano ang estado mo sa buhay, bilyo­naryo ka man o ordinaryong manggagawa, iisa lang ang ­bilang ng ating boto.

Sa panahon lang ng eleksiyon nagkakapantay-pantay ang kalagayan sa buhay ng mga Pilipino. ­

Tuwing halalan, nagkakaroon din ng pagkakataon ang taumbayan upang makaganti sa mapang-api o ­tiwaling pulitiko.

Ito’y isang karapatan na kailanma’y hindi ­maaaring ipagkait sa atin ng gobyerno, lalo na kung gagamit ng dahilan na walang sapat na katibayan.

BIDA KA!: Ginhawang hatid ng libreng tuition sa mga state U at colleges (SUCs)

Mga bida, maliban sa mahihirap na nais makatapos sa kolehiyo, isa pang nais suportahan ng Affordable Higher Education for All Act ay ang mga magulang na hindi sapat ang kinikita upang maitawid ang pag-aaral ng mga anak.

Sa botong 18-0, nakapasa sa Senado ang Affordable Higher Education for All Act na ang isa sa mga pangunahing layunin ay magbigay ng libreng tuition sa state colleges at universities (SUCs).

Ang inyong lingkod ang tumayong sponsor at co-author ng nasabing panukala, na layon ding palakasin ang scholarship programs ng pamahalaan sa mga nais namang magtapos sa pribadong educational institutions.

Inaasahan naming maipapasa ito sa House of Representatives at maisasabatas bago magsimula ang susunod na school year.

***

Mga bida, kadalasan, marami sa mga estudyante sa SUCs ay mga anak ng karaniwang empleyado na pinagkakasya lang ang buwanang kita para makatapos sa pag-aaral sa kolehiyo.

Kabilang na rito sina Carolyn Dale Castaneda ng Mountain Province Polytechnic State College, Cristina Jane Rentino ng Aklan State University at Clodith Silvosa ng Davao del Norte State College.

Iba’t iba man ang pinanggalingang lugar sa Pilipinas, iisa lang ang sitwasyon ng tatlong estudyante na sumasalamin din sa kalagayan ng marami pang estudyante sa ating SUCs.

Nasa 4th year na ng kursong BS Teacher Education si Carolyn. Noong nagtatrabaho ang kanyang ina bilang teller, nag-aaral siya sa St. Louis University sa Baguio.

Nang pumanaw ang ina sa liver sclerosis, naiwan ang kanilang ama bilang tanging bumubuhay sa pamilya bilang geodetic engineer na may P30,000 suweldo kada buwan.

 

Dalawa sa mga kapatid ni Carolyn ay nasa kolehiyo na at ang isa ay nasa junior high school. Dahil kapos sa pera, napilitan si Carolyn na lumipat sa Mountain Province Polytechnic State College, kung saan ang tuition ay P4,000.

Mura man ang tuition ni Carolyn, kailangan namang maglaan ng kanyang ama ng P10,000 para sa tuition ng dalawa pa niyang kapatid. Kung susumahin, kalahati ng kita ng ama ay napunta na sa tuition pa lang. Paano pa ang kanilang pagkain at iba pang gastusin sa araw-araw?

***

Tulad ni Carolyn, si Cristina ay nasa ikaapat na taon na sa kursong BS Education.

Ang kanyang ina ay accountant sa Aklan State University at ang kanyang ama ay technician sa Agricultural Training Institute. Sumusuweldo sila ng kabuuang P45,000 kada buwan.

Nasa P4,000 lang ang tuition si Cristina ngunit umaabot naman sa P50,000 ang bayarin sa eskuwela ng iba pa niyang kapatid.

Kaya napilitang mangutang sa kooperatiba, bangko at ma­ging sa mga kaibigan at katrabaho ang kanyang mga magulang upang matustusan ang kanilang pag-aaral.

Sa dami ng utang, kinailangang maghigpit ng sinturon ang pamilya. Naapektuhan ang panggastos sa kanilang tahanan, pati na sa mga pangangailangan sa eskuwelahan.

***

Sa sitwasyon ni Clodith, nanay lang niya ang nagtatrabaho sa pamilya dahil may prostate cancer ang ama. Sa suweldong P35,000 ng ina bilang Senior Aquaculturist sa Provincial Agriculturist Office nabubuhay ang pamilya.

Nasa P10,000 ang tuition ni Clodith habang P1,000 naman ang gastos ng kanyang kapatid sa pag-aaral.

Nauubos ang suweldo ng kanyang ina sa pagpapagamot sa amang maysakit at sa iba pang gastusin sa bahay.

Para makatulong, nagtatrabaho si Clodith bilang student assistant para matustusan ang kanyang pang-araw-araw na allowance.

***

Naniniwala ang tatlo na napakalaking tulong ang Affordable Higher Education for All Act sa pagpapagaan ng kanilang kalagayan sa buhay.

Sa halip nga naman na ibayad sa tuition, magagamit ng pamilya ang pera sa iba pang mahalagang gastusin at pangangailangan sa bahay.

Ito ang ginhawang hatid ng Affordable Higher Education for All Act sa mga magulang na hindi sapat ang kita upang mapagtapos sa kolehiyo ang mga anak.

Kaya siguraduhin po natin na mapirmahan ito ng pangulo at maisabatas and libreng tuition sa ating mga state universities and colleges (SUCs).

Bam to push for passage of Trabaho Centers in Schools Act

After the overwhelming support for the passage of the Affordable Higher Education for All Act, Sen. Bam Aquino hopes his measure seeking to expand and strengthen job placement offices in schools can get the same backing in the Senate.
 
“While we will strive to provide free, quality education to Filipinos, we should ensure this translates to jobs and job security, and the Trabaho Centers in Schools Act can help make this happen,” said Sen. Bam, referring to his Senate Bill No. 1278 or Trabaho Centers in Schools Act.
 
Sen. Bam has been defending the measure during interpellation before the Senate adjourned its session last March 15. The bill will be tackled anew when session resumes on May 2.
 
Before the Senate adjourned, it approved Senate Bill No. 1304 or the Affordable Higher Education for All Act via 18-0 vote on third and final reading. Sen. Bam was the principal sponsor and co-author of the measure.
 
In his sponsorship speech for Senate Bill No. 1278, Sen. Bam said the bill will help address the problems of unemployment and underemployment by ensuing that suitable jobs await both high school and college graduates.
 
“By strengthen linkages between school and companies through the Trabaho Centers, we can lessen the number of unemployment and underemployment in the country,” said Sen. Bam.
 
By institutionalizing job placement offices in public schools and SUCs, Sen. Bam said it will help create employment opportunities and address the prevalent jobs mismatch in the country by serving as bridge between the job market and supply of graduates.
 
Based on latest data from the Philippine Statistics Office, the country’s unemployment rate is 4.7 percent with over 2 million jobless Filipinos. The number of underemployed Filipinos is pegged at 7.51 million.
 
“Clearly, there is a need, not only to generate employment opportunities, but also to address the jobs mismatch in the country,” Sen. Bam said.
 
The measure mandates the establishment of a Trabaho Center in every public high school and SUC with main services that include: 1) Industry Matching, 2) Career Counseling, and 3) Employment Facilitation.
 
The Trabaho Center must maintain an updated database of employers, contacts, and job opportunities in the locality and utilize this to provide students counseling on lucrative field of study and what specific jobs they can expect to apply for upon graduation.
 
The Trabaho Centers can address the skills mismatch by giving feedback for teaching modules and working with TESDA to better develop the skills of graduates and ensure employability upon graduation.

BIDA KA!: Libreng tuition sa SUCs nasa plenaryo na

Mga bida, noong Martes, nagbigay tayo ng sponsorship speech para sa Senate Bill No. 1304 o ‘Free Higher Education for All Act’.

Kapag ito’y naisabatas, mabi­bigyan ng libreng tuition ang mga estudyante sa lahat ng SUCs sa ­buong bansa.

Nakapaloob sa Senate Bill No. 1304 ang Senate Bill No. 177 na aking iniakda at iba pang mga ka­tulad na panukala na may magkakatulad na layunin para sa ating mga estudyante sa SUCs.

Upang mabigyang diin ang kahalagahan ng panukalang ito, bumuo tayo ng senaryo gamit ang karakter nina Liza, Kathy, Norman at Trisha.

Pagkatapos mag-graduate sa Grade 12, binalak nilang ­pumasok at mag-aral sa isang SUC upang mabigyan ng magandang kinabukasan ang kani-kanilang pamilya.

Pangarap ni Liza na magtrabaho bilang manager sa isang 5-star hotel sa Singapore kapag nakatapos ng pag-aaral.

Plano naman ni Kathy na kumuha ng kursong ­engineering, na sa kanyang tingin ay isang magandang trabaho upang makatulong sa gastusin at maiangat sa kahirapan ang pamilya.

Determinado naman si Norman na makatapos ng kursong may kinalaman sa media upang mapagtapos sa pag-aaral ang bunsong kapatid.

Todo naman ang pag-aaral ni Trisha para matupad ang ­pangarap na maging guro sa isang public school.

Sa ganitong paraan, naniniwala si Trisha na makatutulong para mahubog ang kanilang karakter na magagamit upang maging kapaki-pakinabang na mamamayan ng bansa.

 

Subalit ang masaklap na katotohanan dito, isa lang sa kanila ang makatatapos ng kolehiyo sa SUC habang ang iba’y magda-dropout, batay na rin sa ulat na nakalap ng ating ­komite habang dinidinig ang panukala.

Sa ganitong sitwasyon, maaaring isa lang sa apat ang magkakaroon ng tsansang gumanda ang buhay habang nakasabit naman sa balag ng alanganin ang kinabukasan ng tatlong iba pa.

Pangunahing dahilan ng kanilang pagtigil sa pag-aaral ay problemang pinansiyal at kahirapan.

***

Ito ang dahilan kaya ipinupursige natin na maisabatas ang Senate Bill No. 1304.

Sa tulong ng panukalang ito, mas mabibigyan ang mas maraming Pilipino na makatuntong sa kolehiyo at makuha ang inaasam na diploma.

Masuwerte naman at marami sa ating mga kapwa senador ang pabor sa pagsasabatas nito upang mabigyan ng libreng ­tuition ang 1,645,566 estudyante na kasalukuyang naka-enroll sa iba’t ibang SUCs.

***

Naniniwala ako na malaki ang maitutulong nito upang mabig­yan ng katuparan ang pangarap nina Liza, Kathy, Norman at ­Trisha, pati na ang milyun-milyong iba pang estudyante sa SUCs.

Sa tulong ng makukuha nilang diploma, mabibigyan sila ng pagkakataong makahanap ng magandang trabahong may malaking kita, na makatutulong para maiahon sa hirap ang kanilang mga mahal sa buhay.

Kaya naman walang tigil ang pagsusulong natin ng mga kailangang reporma sa edukasyon na makatutulong sa pag-asenso ng mga Pilipino.

Scroll to top