bida ka

BIDA KA!: Boto Ko, Leni Robredo

Mga Bida, sa Lunes, dadagsa ang mahigit limampung milyong Pilipino sa mga presinto upang pumili ng mga susunod na pinuno ng bansa.

Mahalaga ang pagpapasyang ito dahil dito malalaman kung ano bang landas ang tatahakin ng bansa sa susunod na anim na taon.

Tayo ba’y babalik sa dating nakagawian o magpapatuloy ang mga nasimulang pagbabago at malinis na pamamahala?

 Ilang buwan bago ang halalan, nabigyan ang taumbayan ng sapat na kaalaman tungkol sa ating mga kandidato sa presidente at pagka-bise presidente.

 Tig-tatlong debate ang ginawa para sa mga kandidato sa pagka-pangulo at pagka- pangalawang pangulo.

 Sa tulong ng mga debateng ito, umaasa tayo na magkakaroon ng kaalaman ang ating mga botante na siyang magagamit nila sa pagpili ng tamang mga lider bukod sa mga patalastas at balita.

 

-000-

 Nitong mga huling araw, kabi-kabila ang mga batuhan ng putik ng ating mga kandidato, mula sa isyu ng kakayahan, kalusugan hanggang sa tagong yaman.

 Tinalo pa ng mga kontrobersiyang ito ang mga telenovela na napapanood natin sa TV. Mas madrama pa ang totoong buhay kaysa sa mga eksenang natutunghayan natin sa telebisyon.

 Ito’y natural nang kalakaran tuwing halalan. Para makakuha ng bentahe, babatuhin ng isang kandidato ang kalaban ng kung anu-anong isyu sa diyaryo, telebisyon, radio at maging sa Internet.

 Kaya nga paborito kong naririnig mula kay Liberal Party (LP) vice presidential candidate Leni Robredo ang linya na “sa huli, karakter pa rin ng kandidato ang titingnan ng tao at katotohanan pa rin ang mananaig”.
-ooo-

Kaya nga sa ating pagboto, huwag tayong basta maniwala lang sa balitang nababasa natin sa mga diyaryo, naririnig sa radyo at napapanood sa telebisyon. Maiging tingnan natin ang karakter ng isang kandidato.

 Tataya ba tayo sa isang kandidato na may record ng katiwalian o di kaya’y pagnanakaw o sa walang bahid ang record sa pagseserbisyo sa publiko?

 Pipiliin ba natin ang kandidatong maluho sa buhay o simple ang pamumuhay?

 Papanig ba tayo sa kandidato na gumagamit ng lakas at dahas sa pamamahala o doon tayo sa binibigyang boses ang lahat, hanggang sa nasa laylayan ng lipunan?

 Pabor ba tayo sa kandidato na gumagamit ng perang nagmula sa nakaw sa kampanya o doon tayo sa nakasandal sa lakas ng sambayanan para magwagi?

 Doon ba tayo sa kandidato na puro dada lang o iboboto natin ang taong subok na sa paglilingkod, kahit noong wala pa sa pamahalaan?

 Mga Bida, ako’y napagpasya na ng aking pipiliin sa balota. Isa lang ang nasa isip ko sa pagpili ng bise presidente, ang numero singko at ito’y si Robredo.

 

Trahedya sa Ormoc City

Mga Bida, muling natuon ang pansin ng sambayanan sa isyu ng kaligtasan ng mga sasakyang pandagat sa bansa sa paglubog ng M/B Kim Nirvana noong nakaraang linggo sa karagatan ng Ormoc City.

Sa huling bilang, 61 ang namatay sa nasabing trahedya, na isinisisi sa overloading ng mga pasahero at kargamento. Kamakailan, sinampahan na rin ng kasong kriminal ang mga may-ari, kapitan at 17 crew ng M/B Kim Nirvana.

Subalit hindi matutuldukan ang usapin sa pagsasampa ng kaso. Sa halip, manganganak pa ito sa mas malaki at mas mahalagang isyu.

Sa nangyari, muling lilitaw ang mga katanungan ukol sa kaligtasan ng mga barko, lantsa, roro at iba pang uri ng sasakyang pandagat na nagdadala ng mga pasahero’t kargamento sa iba’t ibang bahagi ng Pilipinas.

***

Sa tala ng Maritime Industry Authority (MARINA), sa huling bilang noong 2013, nasa 8,112 sasakyang pandagat ang bumibiyahe sa bansa.

Sa nasabing bilang, 4,837 o 60% ay passenger vessels, na karamiha’y motor banca gaya ng lumubog na M/B Kim Nirvana. Nasa 2,291 naman ang cargo ships at 795 ang tankers at tugboats.

Ang nakababahala rito, ang average na edad ng passenger vessels na bumibiyahe sa labing-apat na pangunahing ruta sa bansa ay nasa 30 taon na.

Nakaranas na rin ang bansa ng maraming trahedya sa karagatan. Sino ba naman ang makakalimot sa paglubog ng M/V Doña Paz noong 1987 kung saan nasa 4,000 katao ang namatay? Nananatili ito sa ating kasaysayan bilang “worst maritime disaster” sa kasaysayan ng mundo.

Isang taon ang nakalipas, 389 na pasahero ang patay nang lumubog ang sister ship ng M/V Doña Paz na M/V Doña Marilyn matapos maipit sa bagyong Unsang. Noong 1998, 150 pasahero naman ng M/V Princess of the Orient ang nasawi matapos itong lumubog habang bumibiyahe patungong Cebu.

Maliban sa malalaking trahedya, may mga maliliit ding insidente sa karagatan, gaya ng M/B Sunjay noong 2006 sa Leyte na ikinamatay ng 16 na katao.

Noong 2006 din, lumubog ang M/B Leonida II sa karagatan malapit sa Surigao City kung saan 19 na katao ang namatay.

Sa trahedyang kinasangkutan ng M/V Catalyn-D at M/V Blue Water Princess noong 2007, nasa 16 na katao naman ang nasawi.

***

Mga Bida, ang mga nakalipas na trahedyang ito ang nagtulak sa akin na maghain ng resolusyon noong Mayo 2014 na humihingi na imbestigahan ang kaligtasan ng mga sasakyang pandagat sa bansa.

Layon ng imbestigasyong ito na alamin kung ipinatutupad ng mga kaukulang ahensiya ng pamahalaan ang mga kaila­ngang hakbang upang matiyak na hindi na mauulit pa ang mga nakalipas na trahedya.

Sa imbestigasyong ito, aalamin din kung tumutupad ang mga kumpanyang nagmamay-ari ng mga sasakyang pandagat na naglalayag sa iba’t ibang parte ng bansa sa mga ipinatutupad na patakaran sa mga pantalan.

Sa kasamaang-palad, nalunod lang ito sa pila ng mga resolusyon at hindi dininig ng kaukulang komite ng Senado.

***

Magsilbi sanang “wake-up call” ang nangyari sa Ormoc City sa atin para seryosohin ang pagsilip sa kaligtasan ng mga sasakyang pandagat na nagdadala ng mga pasahero sa iba’t ibang lugar sa bansa.

Panahon na para tiyaking nasusunod ang mga umiiral na patakaran sa mga pantalan, gaya ng pagbabawal sa overloading ng pasahero at kargamento, gayundin sa disenyo ng mga bangkang naglalayag, para sa kaligtasan ng lahat.

Sampahan na rin kung may mga tiwaling opisyal ng pamahalaan ang nagkulang sa pagpapatupad ng mga patakaran. Dapat managot ang lahat ng may kasalanan lalo na’t napakaraming buhay ang nawala.

Dapat na ring paigtingin o magpatupad ng mga pagbabago sa kasalukuyang sistema sa pagtukoy kung ligtas bang maglayag o hindi ang isang sasakyang pandagat upang maiwasan na ang ganitong uri ng insidente sa hinaharap!

 

 

First Published on Abante Online

BIDA KA!: Negosyo, Hataw Na!

Mga Bida, nitong nakaraang mga linggo, kabi-kabila ang ginawang inagurasyon ng Negosyo Center sa iba’t ibang panig ng bansa.

Kamakailan, nagtungo ako sa Daet sa Camarines Norte at Batangas City para pangunahan ang pagbubukas ng tatlong Negosyo Center doon.

Maliban dito, sunud-sunod din ang inagurasyon ng Negosyo Center sa Bataan, Baguio City, Benguet, Tabuk City, Lagawe, Bontoc, Pagadian, Alaminos City, Agusan del Sur at Ozamis City.

Ito’y dagdag pa sa mga naunang binuksan sa Cagayan de Oro, Iloilo City, Aklan, Bulacan, General Santos City, Butuan and Albay.

Mga Bida, kung inyong naaalala, ang Go Negosyo Act ang unang batas na naipasa natin sa ating termino, kung saan magtatayo ng Negosyo Center sa bawat probinsya, siyudad at munisipalidad sa bansa.

Sa tulong ng Negosyo Center, maiuugnay ang mga negosyante, lalo na ang maliliit, sa mas malalaking merkado at mga nagpapautang, at magkakaroon ng pinasimple at pinag-isang business registration process, na magpapabilis ng proseso sa pagtatayo ng negosyo.

Sa taya ng Department of Trade and Industry (DTI), aabot sa 55 Negosyo Centers ang nakatakdang buksan sa pagtatapos ng linggong ito.

Bago magpalit ng taon, inaasahan ng DTI na aabot sa 140 Negosyo Centers ang bubuksan, higit pa sa unang target na isandaang centers sa 2015.

***

Mga Bida, nakakatuwa rin na sa bawat binubuksang Negosyo Center o maging sa workshop na ginagawa ng aming tanggapan, may natutuklasan tayong mga kuwentong magsisilbing inspirasyon at gabay ng sinumang nais magnegosyo.

Mula nang buksan ang Negosyo Center sa Cagayan de Oro, na siyang kauna-unahan sa Pilipinas, dinagsa na ito ng napakaraming negosyante.

Sa unang buwan pa lamang nito, mahigit 500 kliyente na ang napagsilbihan nito, kahit na wala pa itong masyadong patalastas na nagawa.

***

Noong binuksan natin ang Negosyo Center sa Kalibo, napag-alaman natin na limang porsiyento lang ng mga produkto at iba pang pangangailangan ng mga beach resort sa Boracay ang kinukuha sa lalawigan.

Karamihan sa mga produktong ginagamit o ibinebenta sa Boracay ay mula pa Cebu, Bohol at iba pang kalapit na lalawigan. Ang iba nga, inaangkat pa mula sa mga kalapit-bansa natin sa Southeast Asia.

Ito ang isa sa mga hamon na kakaharapin ng Negosyo Center na binuksan sa nasabing lugar – ang iugnay ang mga produkto ng lalawigan sa mga malalaking negosyo sa Boracay. Kung magagawa ito, kikita ang mga negosyo ng mga Aklanon, magkakaroon ng mas maraming trabaho roon at uunlad ang buong ekonomiya ng Aklan!

***

Sa workshop sa La Union, naimbitahang speaker si Cat Patacsil ng social enterprise na First Harvest, at tinalakay niya ang kanyang karanasan sa paghahanap ng honey bilang pangunahing sangkap ng kanyang negosyo.

Pagkatapos, nilapitan siya ng mga kinatawan mula sa lalawigan ng Benguet, na siya palang pinakamalaking producer ng honey sa bansa. Pinag-usapan nila kung kayang tapatan ng produksyon ng mga taga-Benguet ang pangangailangang honey ng First Harvest.

Naiugnay natin ang isang negosyo at supplier para magtulungan sa produksyon ng peanut butter. Panalo ang nangyaring ito para sa lahat!

***

Ang huling kuwento natin ay tungkol sa mainit na pagtanggap ng mga Bicolano sa mga Negosyo Center na ating binuksan sa Daet.  Pumunta tayo roon para buksan ang dalawang Center – isa sa siyudad ng Daet, at ang isa ay para sa buong probinsya ng Camarines Norte.

Lalo pang napukaw ang interes ng mga taga-Daet nang igawad ng Small Business (SB) Corporation ang P1 milyong loan sa isang negosyante na nagbibiyahe ng iba’t ibang produkto.

Isa lang ito sa mga serbisyong makukuha ng mga negosyante sa Negosyo Center.

Mayroon tayong iba’t ibang microfinance institutions na handang makipagtulungan upang magbigay ng puhunan sa maliliit na negosyante sa napakababang interes nang walang collateral.

Kasalukuyan nating iniipon ang listahan ng mga nakabukas nang Negosyo Center at ilalagay namin ito, kasama ng kanilang mga address at numero sa www.bamaquino.com.

Mga Bida, ngayong nagkalat na at patuloy pang nadadagdagan ang Negosyo Centers sa iba’t ibang bahagi ng Pilipinas, asahan pa ang pagdami ng mga kuwentong magbibigay sa atin ng inspirasyon, gabay at maging aral sa ating pagnenegosyo!

First Published on Abante Online

BIDA KA!: Planot plataporma, hindi porma

Mga Bida, halos isang taon pa bago maghalalan pero ngayon pa lang, mainit na ang usapin ukol sa mga posibleng kandidato sa 2016.

Marami na ang nakaabang sa kung sino ang patok sa mga survey. Pati karaniwang tao ay naging instant political analyst na rin sa pagtantiya sa tsansa ng bawat kandidato.

Sa araw-araw, laman ng mga pahayagan at pinag-uusapan sa radyo at telebisyon ang tungkol sa mga tatakbo sa karera para sa Malacañang. Ramdam na ramdam na talaga ang simoy ng pulitika sa bansa.

Ang nakakalungkot dito, sa sobrang pagtutok ng media sa mga isyung kinakaharap ng mga posibleng kandidato, baka nakakalimutan natin na kailangang pag-isipang mabuti kung sino ang iboboto natin sa 2016 batay sa kung ano ang magagawa nila para sa ating bansa.

Mapapansin na karamihan ng ulat na lumalabas sa media ay nakatuon lang sa mga kontrobersiya at isyu ukol sa isang posibleng kandidato. Mabenta kasi sa publiko ang mga ganitong balita.

***

Mga Bida, mas maganda siguro kung ihain na natin ang mga katanungan sa ating mga kandidato.  Hikayatin natin ang mga manunulat at reporter na humingi na ng mga plano para sa mga nag-iisip na tumakbo.

May kakayahan kaya siyang ipagpatuloy ang malaking pag-angat ng ekonomiya ng bansa at ang kaunlarang ito ay mai­babahagi pa niya sa mas maraming Pilipino?

Sa pagpasa ng Philippine Competition Act, kaya ba niyang tumayo laban sa mga mapang-abusong negosyo, kartel at mga magmamanipula ng mga presyo ng bilihin para matiyak na matibay ang ating mga merkado?

Kaya ba niyang bigyan ng nararapat na kapangyarihan ang pulis at ating sandatahan para mapanatili ang kaayusan at kapayapaan sa ating mga komunidad?

Kikilos ba siya para maresolba ang tumataas na bilang ng walang trabaho sa bansa upang maiparamdam ang kaunlaran sa mas nakararaming Pilipino?

Mabibigyang solusyon ba niya ang pagtaas ng mga kaso ng maagang pagbubuntis at pagkalulong ng kabataan sa droga?

Imbes na tutukan ang imahe o tumingin sa personalidad ng isang kandidato, makagaganda para sa taumbayan kung magtatanong na tayo kung ano ang kinabukasang naghihintay sa atin sa bagong pamahalaan.

Mahalagang malaman ito upang matiyak na tuluy-tuloy ang pag-unlad na tinatamasa ng bansa kahit magpalit pa ng administrasyon.

Kaya, mga Bida, huwag tayong mag-atubiling tanungin ang mga sinasabing tatakbo bilang pangulo kung ano ang kanilang maiaalay para sa bansa.

***

Sa limang taon ng kasalukuyang gobyerno, masasabi na malayo na ang narating ng Pilipinas.

Mula sa pagiging “Sick Man of Asia,” tayo na ang kinikilala bilang ikalawang pinakamalakas na ekonomiya sa rehiyon.

Milya-milya na rin ang naabot natin pagdating sa giyera kontra katiwalian at sa pagsusulong ng mabuti at matapat na pamamahala.

Masasayang lang ang lahat ng ito kung hindi natin titiyakin na may kakayahan ang mga susunod nating pinuno na ito’y ipagpatuloy o ‘di kaya’y higitan pa.

Kaya higit pa sa personalidad, simulan na nating tanungin ang mga tanong na siyang makabubuo ng mga plano ng mga kandidato para sa ating kinabukasan.

Sa pamamagitan nito, mas makakapamili tayo ng karapat-dapat na susunod na mga pinuno ng bansa. Tandaan, kinabukasan natin at ng bansa ang nakataya sa ating magiging pasya!

 

First Published on Abante Online

BIDA KA!: Sama-samang pag-angat

Mga Bida, muli na namang napatunayan na may magandang resulta kapag nag-uusap-usap at magkatuwang na sinusolusyunan ng dalawa ang isang problema imbes na mag-away at mag-iringan lamang.

Ganito ang nangyari sa isyu sa lupaing kinatatayuan ng Philippine Children’s Medical Center (PCMC) sa Agham Road sa Quezon City.

Humigit-kumulang 34 na taon nang nakapuwesto ang PCMC sa nasabing lupain. Subalit sa panahong iyon, hindi sa kanila ang lupain at nakikitira lamang sila rito.

Matagal na sanang napasakamay ng PCMC ang lupa ngunit hindi natupad ang kasunduan sa pagitan ng Department of Health (DOH) at National Housing Authority (NHA) noong 1992.

Sa nasabing kasunduan, ipinagpalit ng DOH ang 5.9 ektar­yang lupain nito sa Cebu para sa 6.4 ektaryang lupain ng NHA sa Quezon City, kung saan ang PCMC.

Subalit isang bahagi lang ng kasunduan ang naipatupad nang ibigay na ng DOH ang lupain sa Cebu at naipamahagi na ng NHA ito bilang bahagi ng kanilang socialized housing para sa ating mga kababayang Cebuano.

Ngayon naman, pinursige na ng DOH ang paghahabol sa lupain sa Quezon City para sa PCMC, ngunit gusto naman ng NHA na bayaran sila batay sa halaga ng nasabing ari-arian noong 2003.

Alalang-alala ang mga pasyente, nars at mga doktor ng PCMC na baka anumang araw ay paalisin sila ng NHA sa lupain.

Kaya halos araw-araw ay nagra-rally ang mga taga-PCMC upang mabigyan ng solusyon ang problema.

***

Nang malaman natin ang problema, agad tayong naghain ng resolusyon upang maimbestigahan ang nasabing isyu.

Sa mga unang pagdinig, nagmatigas pa ang dalawang panig. Ngunit sa patuloy na pag-uusap, pagpapaliwanag at pakikinig sa isa’t isa, nagkasundo na sama-samang kikilos para sa kapa­kanan ng libu-libong batang Pinoy na nakikinabang sa de-kalidad na serbisyo ng ospital.

Matapos ang ilang pagpupulong, nakabuo ng isang memorandum of agreement (MOA) ang DOH, PCMC at NHA para sa paglilipat ng titulo ng lupa sa PCMC at gagawan ng paraan ang mga kailangang bayarin sa susunod na mga taon.

***

Sa ginawang MOA signing kamakailan, ilang mga batang pasyente ang personal na nagpasalamat sa pamamagitan ng pag-abot ng bulaklak at mensaheng nakasulat sa kapirasong papel.

Sa kanilang mensahe, nagpasalamat ang mga pasyente sa sama-samang pagkilos ng lahat upang maibigay na sa PCMC ang inaasam nitong titulo ng lupa.

May dalawa pang bata ang nag-alay ng awitin para sa mga panauhing dumalo sa MOA signing. Kitang-kita sa mata ng mga munting anghel ang kasiyahan ngayong mananatili na ang PCMC sa kasalukuyan nitong kinatatayuan.

Napakita natin na kayang masolusyunan ang mga problema ng ating bansa kung tayo ay nagtutulungan at bukas na nakiki­pag-usap sa isa’t isa.

Kaya pala nating isantabi ang ating mga pagkakaiba-iba at magkaisa para sa kapakanan ng ating mga kababayan!

 

First Published on Abante Online

BIDA KA!: Kapital sa pagnenegosyo 2

Ito ang nagtulak sa akin para maghain ng panukalang batas na magbibigay ng tulong sa ating Microfinance NGOs.

Noong nakaraang linggo, nagtalumpati ako sa Senado kasabay ng pagpasa ng mga panukala para sa Microfinance NGOs Act.

Sa aking talumpati, binigyang diin ko ang mahalagang papel ng mga microfinance NGOs sa pagpapalago ng micro, small at medium enterprises (MSMEs) sa pagpapalakas ng ekonomiya.

***

Maliban dito, nagbigay rin ako ng dalawang kuwento ng tagumpay sa tulong ng MFI NGOs.

Mga Bida, isa sa mga natulungan na ng microfinance NGOs ay sina Aling Ester Lumbo at asawang si Mang Bartolome, na tubong-Negros Occidental. Sila ang unang nagbenta ng mga hinabing pandan bags sa merkado.

Nang sumailalim sa operasyon ang ikatlong anak sa Maynila, napilitan silang iwan ang kanilang negosyo upang tiyaking bumuti ang kalagayan ng kanilang anak.
Pagbalik nila sa kanilang bayan, naubos ang kanilang pangkabuhayan at nabaon sila sa utang.

Buti na lang at natagpuan nila ang Negros Women for Tomorrow Foundation (NWTF), isang microfinance NGO, na siyang tumulong sa kanila na makabalik sa kanilang pagnenegosyo.

Ngayon, nakabebenta sila ng 150,000 pirasong gawa sa pandan kada-buwan. Nakapagpatayo na rin sila ng isa pang bakery. Higit sa lahat, nasustentuhan nila ang kanilang pamilya at nakapagtapos ang ang kanilang tatlong anak sa kolehiyo.

***

Natulungan din ng microfinance NGO na Alalay sa Kaunlaran, Inc. (ASKI) si Consuelo Valenzuela na mapalago ang kanyang iba’t ibang negosyo.
Maliban sa pautang, tinuruan pa ng ASKI, isang microfinance NGO, na nagturo sa kanya ng marketing at sales.

Dinala ni Aling Consuelo ang kanyang mga produkto sa mga provincial at regional trade fairs. Para kumita, binenta niya nang wholesale ang kanyang mga produkto sa labas ng kanilang probinsya.

Sa ganda ng kanyang mga ibinebenta, umabot pa sa California ang kanyang mga produkto. Dahil dito, napag-aaral niya ang mga pamangkin at nasusustentuhan ang pangangailangan ng kanyang pamilya.

***

Ngayon, panahon naman para tulungan natin ang microfinance NGOs upang mapalawak pa nila ang serbisyong ibinibigay sa ating mga kababayan.

Sa ganitong paraan, mas marami pa tayong mababasa na kuwento ng tagumpay, tulad nina Aling Ester at Consuelo!

 

First Published on Abante Online

BIDA KA!: Pagkakaisa susi sa himala

Lumipas ang mga oras pero marami pa rin sa ating mga kaba­bayan ang hindi inalis ang tainga sa radyo at ang mga mata sa telebisyon.

Nagbunga naman ang matiyagang paghihintay nang bandang alas-tres ng madaling-araw ng Miyerkules nang ianunsiyo ng pamahalaan ng Indonesia ang isang malaking himala.

Ipinagpaliban nila ang pagbitay kay Mary Jane ilang minuto na lang bago ang nakatakda niyang pagharap sa firing squad.

Maituturing na malaking himala ang nangyari dahil ang ­lahat ng indikasyon ay tuloy nga ang pagbitay kay Mary Jane. Katunayan, itinuloy na ng Indonesia ang pagbitay sa walong iba pang drug convicts na nauna kay Mary Jane.

Nagbunyi ang buong bansa, pati na rin ang buong mundo, sa nangyaring himala.

***

Ngunit kung ako ang tatanungin, mas malaking himala ang nangyaring pagkakaisa ng iba’t ibang sektor ng lipunan para mailigtas si Mary Jane.

Mula sa administrasyon, oposisyon at makakaliwang grupo, iisa lang ang naging pagkilos at iisa lang ang isinulong.

Matagal-tagal na rin bago ito nangyari. Isang Mary Jane Veloso ang kinailangan upang muling pag-isahin ang mga sektor na nahati ng pulitika, galit at marami pang isyu.

Palagi kong sinasabi na kapag naupo sa iisang mesa ang iba’t ibang sektor, may positibong resulta o pangyayari. Sa ­sitwasyong ito, malaking himala ang kanilang nakamit.

Sa sama-samang pagsisikap ng maraming sektor, muling napatunayan na walang imposible at maaaring makamit lahat.

***

Pagkatapos nito, mainit ang naging usapan kung sino ang dapat pasalamatan at mabigyan ng credit sa pangyayari.

Mga Bida, hindi mahalaga kung sino ang dapat pasala­matan. Ang mahalaga rito, pansamantalang nabigyan ng panibagong buhay si Mary Jane.

Sa halip na sabihing, “si ganito o si ganyan ang susi sa nangyari at dapat bigyan ng papuri”, mas mainam siguro na papurihan ang lahat dahil sa sama-sama namang kumilos.

Ito ay isang bihirang pagkakataon na lahat ay sama-­samang kumilos tungo sa iisang hangarin. Bakit hindi natin ito kayang gawin para sa mas nakararaming Pilipino?

***

Upang muling mapagsama-sama sa iisang mesa ang kaukulang ahensiya ng pamahalaan at iba’t ibang sektor, naghain tayo ng resolusyon na layong imbestigahan ang kaso ng mga OFW na nahaharap sa death penalty sa iba’t ibang panig ng mundo.

Nais ko ring malaman kung bakit naaantala ang pag­resolba sa iba pang mga kasong may kinalaman sa OFWs, lalo na pagdating sa illegal recruitment at trafficking.

Sa huling bilang ng Department of Foreign Affairs, 805 overseas Filipino workers (OFWs) ang nakakulong sa iba’t ibang bahagi ng mundo. Apatnapu’t lima sa kanila ang nasa death row.

Sa nasabing tala, 341 sa kabuuang bilang ng kaso ay nasa Asya, 244 sa Middle East at Africa, 116 sa United States at 104 sa Europe.

Hangarin ng pagdinig na alamin kung hanggang saan ang tulong na ibinibigay ng pamahalaan sa ating OFWs, na nagpapasok ng $22 billion kada taon sa ekonomiya ng bansa.

Kung itinuturing natin bilang bayani ang ating OFWs, dapat natin silang bigyan ng sapat na suporta at proteksyon lalo na’t sila’y nasa ibang bansa.

Malaki ang kanilang kontribusyon sa kaunlaran ng bansa. Huwag natin silang pabayaan!

 

First Published on Abante Online

BIDA KA!: Pagpupugay sa Peoples Champ!

Subalit, puro yakap, iwas at takbo ang ipinakita ni Mayweather sa kabuuan ng 12 rounds na bakbakan.
Kaya nang ihayag ang panalo ni Mayweather, umali­ngawngaw ang malakas na pagkontra ng fans sa desisyon.

Para sa fans, sapat na ang ginawa ni Pacquiao para manalo habang halos panay takbo, iwas at yakap lang ang ginawa ni Mayweather at hindi nakipagsabayan sa Pambansang Kamao.

Kaya may ilang Hollywood stars ang nagpahayag ng pagkadismaya sa social media, kabilang na si Jim Carrey, na nagsabing, “hindi niya alam kung boksing ang kanyang napanood o Dancing With The Stars.”

Pinuri naman ni Sylvester Stallone ang Pambansang Kamao sa kanyang tweet na “Manny Pacquiao – without a doubt, the single, bravest and most exciting fighter to ever lace on gloves. No one comes close. Seen them all!”

Dismayado naman sina dating heavyweight champion Mike Tyson at bilyonaryong si Donald Trump sa resulta ng laban.

Sa tweet ni Tyson ay nakalagay na, “We waited 5 years for that. #Underwhelmed #MayPac” habang nag-post naman si Trump ng, “The fight was a total waste of time.”

***

Mistula namang binagsakan ng langit at lupa ang buong Pilipinas nang ianunsyo ang resulta ng laban.
Maraming nangantiyaw nang husto sa ginawang pag-iwas, pagtakbo at pagyakap ni Mayweather sa paggawa ng iba’t ibang memes sa social media sites.

Kahit pa nakatikim ng masakit na pagkatalo, hindi pa rin nawala ang matibay na suporta ng Filipino sa Pambansang Kamao.
Nanatili pa ring nagkakaisa ang bansa sa likod ni Pacman. Itinuturing pa rin siyang bayani at inspirasyon ng maraming Filipino.

Hindi ba’t masayang tingnan kapag nagkaka­isa ang taumbayan, lalo na sa harap ng matinding pagsubok.
Pero mas maganda kung hindi lang tuwing may laban si Pacquiao nagkakaisa ang mga Fili­pino. Mas maganda kung mangyayari ito sa ­lahat ng panahon, lalo na ­tuwing may kagipitan o krisis.

Mas mabilis ang pagbangon at mas madaling malampasan ang pagsubok kapag nagkakaisa ang lahat. Mas madaling lampa­san ang problema kung lahat tayo’y nagsasama-sama upang ito’y maresolba.

Muli na namang na­pa­tunayan na lalong tumitibay ang pagkakaisa ng mga Filipino tuwing nahaharap sa pagsubok. Gawin natin ito sa lahat ng panahon!

 

First Published on Abante Online

BIDA KA!: Usapin ng magkakapitbahay

Nabanggit sa akin ng mga naka­tira doon na kapag dinire-­diretso ang dagat ay matutumbok na ang mga istrukturang gina­gawa ng Tsina sa Bajo de Masinloc.
Humigit-kumulang daw na 124 nautical miles o 230 kilometro lang ang layo ng mga itinatayong istruktura ng Tsina mula sa Masinloc. Katumbas lang ito ng biyahe mula Maynila hanggang Pangasinan.

Kapag ginamitan ng pump boat, sa loob lang ng labing-dalawang oras ay mararating na ang nasabing mga istruktura. Apat na oras naman kung speed boat ang gagamitin.
Mga Bida, sa nasabing distansiya, pasok pa ito sa tinatawag na 200 nautical-mile Exclusive Economic Zone (EEZ) ng bansa.

Pasok ang mga ito sa ating teritoryo.
***

Ang Bajo de Masinloc ay isa lang sa pitong isla kung saan may ginagawang reclamation at iba pang ginagawa ang Tsina.

Batay sa mga inilabas na surveillance photos ng AFP, makikita ang mabilis na paggawa ng mga Tsino ng isang airstrip na kaya ang maliliit na eroplano.

Ngunit hindi pa malinaw kung kanino nga ba ang mga na­sabing lugar. Hindi lang tayo at ang mga Tsino ang nagsa­sabing atin iyon, kundi iba pang bansa sa Asya.

Tayo ang may pinakamatibay na posisyon dahil sa lapit ng mga islang ito sa ating bansa. Ang totoo, tatlo nga sa mga ito ay nasa loob na ng EEZ ng Pilipinas.

Kaya kung posisyon lang ang pag-uusapan, tayo ang may pinakamalaking karapatan sa mga nasabing teritoryo.

Ngunit walang pakundangan ang Tsina sa pagpapatayo ng mga istruktura kahit hindi pa nareresolba ang mga isyu.

***
Mga Bida, hindi naman natin pipiliin ang makipagdigmaan sa isyung ito. Lalo lang lalaki ang hidwaan at hindi pagkaka­unawaan sa pagitan ng mga bansa.

At palagay ko, pati rin naman ang Tsina, hindi rin nagnanais ng karahasan.

Kinakailangang idaan sa tamang proseso ang pagresolba sa isyung ito, kaya minarapat ng ating pamahalaan na dalhin ang isyu sa mga komunidad ng mga bansa na kinalalagyan natin, na naaayon sa United Nations (UNCLOS) at sa Association of South East Asian Nations (ASEAN).

Mga Bida, ang usaping ito ay hindi lang panlokal, kundi ito ay isang panrehiyon at global na isyu. Kaya nararapat lang na maresolba ito sa mas malawak na pag-uusap kasama ang ibang mga bansa.

Sa panahong ito ng globalisasyon at matitibay na mga relasyon ng mga bansa sa isa’t isa, naniniwala tayo na ma­payapang mareresolba ang usapin sa tulong ng ating mga kaibigan at mga kapitbahay sa rehiyon.

Kaya buo ang ating suporta sa hakbang ng pamahalaan na tahakin ang mapayapaang daan at dalhin ang usaping ito sa UN at sa ASEAN.

 

First Published on Abante Online

BIDA KA!: Kababaang-loob

Kung tutuusin, hindi Niya kailangang maranasan ang hirap sa kamay ng mga Hudyo. Ngunit buong pagpapakumbaba Niyang ibinigay ang buhay upang tayo’y iligtas at ilayo sa kapahamakan.

***

Ito rin ang kaugaliang ipinamamalas ni Pope Francis sa pagtupad ng tungkuling pamunuan ang Simbahang Katolika at lahat ng Kristiyano sa buong mundo.

Sa unang mga araw niya bilang Santo Papa, ipinakita na ni Lolo Kiko ang kanyang kababaang-loob nang hugasan niya ang paa ng mga kabataan, babae at Muslim na bilanggo sa isang juvenile detention center noong 2013.

May ilan ang bumatikos sa pagkilos na iyon ng Santo Papa dahil ito’y kontra sa tradisyon ng Vatican na puro lalaking pari lang ang dapat hugasan ng paa dahil pawang mga lalaki ang mga alagad ni Kristo.

Ngunit hindi pa rin natinag ang Santo Papa. Noong nakaraang taon, nagtungo siya sa isang home for the aged at PWDs para hugasan ang paa ng ilang napiling matatanda at may kapansanan.

Ngayong taon, nakatakda siyang dumalaw sa Rebibbia prison sa Rome sa gabi ng Holy Thursday.

Pagkatapos ng misa, nakatakdang hugasan ng Santo Papa ang paa ng ilang piling bilanggong lalaki at maging babae.

Ayon kay Pope Francis, ang paghuhugas ng paa ay simbolo ng kanyang pagmamahal sa lahat, hanggang sa pinakaordinaryong miyembro ng lipunan.

***

Ang halimbawang ito ni Pope Francis ay pagpapakita lang ng katangian ng isang servant leader, na handang magsilbi sa lahat nang may kababaang-loob.

Ito ay isang mahalagang imbitasyon na katangiang kailangang isabuhay, lalo na sa aming mga halal na opisyal ng bayan.

Sa simula pa lang ng administrasyong ito, sa hindi paggamit ng wangwang ng mga pinuno natin, nais ipakita na walang special treatment kahit kanino sa daan.

Kahit kung minsan late na sa appointment, hindi pa rin inalis ng Pangulo ang patakarang ito, na isang magandang halimbawang sinusunod ng iba pang opisyal ng pamahalaan.

May iba’t ibang paraan din upang maipakita ng mga lingkod-bayan na sila’y karapat-dapat na mga servant-leader ng bansa.

Una rito ay ang pagbibigay ng tapat at malinis na paglilingkod sa taumbayan na naglagay sa kanila sa puwesto.

Ang ikalawa ay ang pagsisikap na matupad ang kanilang ipinangako noong panahon ng halalan ang mabigyan ng magandang kinabukasan ang mga nagtiwala sa kanila.

Ikatlo, ang pagiging mapagkumbaba sa lahat ng panahon, gaya ng ipinakitang halimbawa ni Hesus at patuloy na ipinamamalas ni Pope Francis.

Ito ang mga aral na hatid ng Semana Santa para sa ating lahat. Sana’y maitanim ito sa ating puso’t isipan.

 

First Published on Abante Online

Scroll to top