food distribution

Senate Bill No. 694: Pagkaing Pinoy Para Sa Batang Pinoy Act

“You cannot feed the mind on an empty stomach.” This is a truth that millions of Filipinos know and feel all too well. Every day, millions of Filipino children trek to school, underfed and undernourished, yet expected to fully absorb the lessons of the day.

In a study called “The State of Food Insecurity in the World 2012”, conducted by the Food and Agriculture Organization (FAO), a total of 16 million Filipinos were considered undernourished 2010 to 2012, even as the number of chronically undernourished people dropped in all other Southeast Asian countries. Despite our growing economy, there are more underfed people in the Philippines today than there were two decades ago.

Meanwhile, another recent study on “the role of early childhood nourishment and health in connection with human capital accumulation”, published by Dartmouth University in 2012, revealed that the long-term detrimental effects of childhood hunger have a greater impact on school children than the effects of substandard schooling, infrastructure, classrooms, and textbooks.

This is perhaps one of the main reasons why Filipino children continue to lag behind our Asian neighbors in standardized tests. How can we expect them to do well in school when we have not given their brains the proper nourishment and fuel for the tasks that lie ahead of them?

Thus, the proposed “Pagkaing Pinoy para sa Batang Pinoy” bill seeks to alleviate childhood malnutrition in the Philippines through a feeding program for infants, public kindergarten and elementary school children. It will promote the health of children who are most in need, by providing regular and free access to nutritious food within a safe and clean school and community environment.

The benefits of the bill do not end there. To enhance the social value of this proposed measure, the feeding program will utilize, when possible and available, locally- sourced and locally-produced food products in order also to support local farmers and farming communities, and thus provide direct support to local agricultural communities. By providing a regular market for the products of local farmers and small entrepreneurs, this feeding program will help address not only child malnutrition but also poverty in the countryside.

This bill will entail partnerships with the Department of Agriculture (DA), the Department of Health (DOH), the Department of Social Welfare and Development (DSWD), the Department of Education (DepEd), and local government units.


PDFicon DOWNLOAD SBN 694

BIDA KA!: Habag, Hindi Pagpag

Mga bida, isa sa pinakamalaking problema na kinakaharap ng bansa ay kagutuman.

Sa huling ulat ng Social Weather Stations (SWS), tumaas ang bilang ng pamilyang nakaranas ng pagkagutom mula 2.6 milyon sa huling bahagi ng 2015 patungong 3.1 milyon sa unang bahagi ng kasalukuyang taon.

Ito ang dahilan sa likod ng paghahain ko ng Senate Bill No. o Zero Food Waste Act sa pagsisimula ng 17th Congress.

Dalawa ang layunin ng batas na ito — ang mawakasan ang pag-aaksaya ng pagkain at at makatulong upang bawasan ang lumalaking problema ng kagutuman sa bansa.

***

Isinusulong ng panukala na bawasan ang pag-aaksaya ng pagkain sa pamamagitan ng pagbigay ng mga supermarket, restaurant sa sobra nilang pagkain sa tinatawag na food-distribution charities o “food banks” para ipamahagi sa mahihirap na pamilyang Pilipino.

Sa kabilang dulo, ang mga tira-tirang pagkain ay ipapadala sa mga composting at waste management plant kung saan ito’y gagamiting compost.

Walang dapat ipag-alala ang mga tatanggap ng pagkain mula sa food banks dahil isang National Zero Food Waste Scheme ang isasagawa, sa pangunguna ng Department of Social Welfare and Development (DSWD).

Sa programang ito, titingnan ang kalidad ng mga pagkain mula sa food manufacturers, supermarkets, restaurants, cafeterias at hotels at food banks.

Sa ilalim rin nito, magtatakda ng panuntunan sa pagkolekta, paglalagak at pamamahagi ng pagkaing ibibigay sa food banks.

Ito rin ang magsisilbing tulay sa food banks at local go­vernment units (LGUs) upang makaabot sa mga komunidad ang programa.

Magkakaroon din ng tinatawag na Self-Sufficiency Program na magbibigay sa mahihirap ng training kung paano magpatakbo ng food banks at iba pang uri ng kabuhayan upang hindi umasa sa donasyon.

***

Sa kabila ng napakagandang layunin ng panukalang ito, umani po tayo ng maraming batikos sa social media, na resulta ng pambabaluktot ng ilang tao sa nilalaman ng ating bill.

Sa kanilang mga inilalabas sa social media, pinapalitaw ng aking mga kritiko na isinusulong ko raw sa panukala ang pagpapakain sa mahihirap ng “Pag-Pag”. Nais kong linawin, hindi kailanman naging intensiyon ng Zero Food Waste Act na ipakain sa mga kapus-palad ang tira-tirang pagkain ng mga restaurant, hotel at iba pang negosyo na may kinalaman sa pagkain.

Kapag naisabatas ito, magsasama-sama ang iba’t ibang ahensiya ng pamahalaan at non-government organization (NGOs) upang tiyakin na malinis at ligtas ang pagkain na mula sa mga supermarket at restaurant at ipamimigay sa mga kapus-palad.

Sayang naman ang napakagandang progra­mang ito na ipinatutupad na sa ilang mauunlad na bansa gaya ng Japan, Italy, South Korea, Malaysia at France, kung saan ito’y itinuturing na best practice kung masisira lang ng pamumulitika, kasinungalingan at pangwawalanghiya ng ibang tao.

Mga bida, suportahan niyo ako sa labang ito upang mabawasan ang kagutuman sa bansa.

Article first published on Abante Online

Scroll to top